Soren Kierkegaard had de volgende uitspraak gedaan: vereenzaming geeft een verdieping van je persoonlijkheid. Door het afzonderen van mensen, ga je je als persoon verdiepen in bepaalde ideeën en deze vervolgens verder uitwerken. Want, zo beredeneerde hij, door mensen worden wij constant beïnvloed in ons zijn. Door te praten met andere mensen, nemen wij de standpunten met diens ideeën over en maken wij deze ons eigen.
In feite is dat ook zo, wij als mensen zijn dynamisch in onze manier van denken. Als kind zijnde worden wij beïnvloed door onze ouders. Om even een onethische uitspraak te doen, ouders die streng-gelovig zijn zullen hun kinderen net zo streng-gelovig opvoeden als zij dat zelf willen.
Zelfs wanneer een kind zal opgroeien tot het individu waaruit de volwassen persoon zal ontstaan, als bepaalde ideeën diep genoeg geworteld zitten in de manier van denken, dan zal dit met de tijd een gedachtengoed ontstaan die het kind uiteindelijk zal gaan doorgeven aan zijn kinderen. Dit is hetgeen wat wij zien voltrekken in de volkerenhaat tussen palestijnen en israeliërs.
In feite is dit de weerspiegeling van een van de menselijke problematiek die wij tegenkomen in ons leven. Hoe weten wij dat hetgeen wat in ons hoofd zit acceptabel is en niet "extremistisch"? Dat doen wij door te praten met andere mensen. Juist hierin bevindt zich een gevaar; een gevaar waarbij een bevolking "gehersenspoelt" raakt zoals in de jaren 20 en 30 is gebeurt. Mensen die bepaalde ideeën ontwikkelden, gingen praten met andere mensen en die konden het wel vinden in elkanders ideeën. Maar het begon met 1 persoon: Adolf Hitler.
Achteraf, na de tweede wereldoorlog had niemand gedacht wat voor verschrikkingen zich hadden voltrokken. Waar ging het mis? Was het indoctrinatie van de ouderen onder ons? Hebben wij "de vrijheid die wij als volk hebben misbruikt"?
Deze "problematiek van de vrijheid" wordt door Soren Kierkegaard bestempeld als de afgrond van vrijheid. Wij mensen bevinden ons in een constante crisis tussen kiezen en willen. Het probleem dat vervolgens ontstaat is vaak het sociologische aspect ervan, namelijk hoe wij ons als individu verhouden tot "de groep" of om in grotere termen te spreken "de maatschappij".
Een vriend van mij vertelde een tijd geleden dat er tegenwoordig sprake is van een "individualisering van de maatschappij". In feite is dat ook zo, wij mensen stellen ons tegenwoordig steeds onafhankelijker op naar anderen toe. Of dit nou familie is of vrienden, wij worden steeds meer bewust van de vrijheid waarover wij als mensen beschikken. Ik ga niet verder in de sociologische implicaties hiervan, wat ik wél belangrijk vind is dat wij hierin juist de essentie vinden van het probleem van immigratie.
Mensen die uit andere landen in ons land komen wonen, weten tegenwoordig niet meer wat maatschappelijk acceptabel is. En er zijn ook geen mensen meer die hun een helpende hand kunnen geven, want vanwege de "individualisering van de maatschappij" heeft niemand meer tijd voor deze mensen. Tenzij het iemand in functie is van bv. de gemeente. Maarja, dan is de kwaliteit en de tijd die zo iemand kan geven nihiel in vergelijking met alle informatie die zo iemand nodig zal hebben.
De gevolgen zijn onderhand alom bekend in Nederland. "Wij nederlanders" hebben het gevoel dat wij "ons land" hebben "kwijtgeraakt" aan al die duizenden immigranten. Maar hebben wij dit niet misschien aan onszelf te danken door ons af te sluiten voor deze "vreemde bevolkingsgroepen"? Om even te speculeren in de richting van een alternatief heden, wat als wij als maatschappij meer aandacht hadden gegeven aan al die immigranten zodat zij meer bekend zouden raken met onze nederlandse kunst en cultuur, zou er dan op heden geen sprake zijn van een "verbonden Nederland" dan een "gespleten Nederland"? Ik vraag me af, maar dit geeft wel stof tot nadenken...
zondag 27 juni 2010
zondag 20 juni 2010
Het doel van existentie is de dood
Velen zullen deze titel beschouwen als "pessimistisch" of het idee hebben dat ik vandaag of morgen zelfmoord zal gaan plegen. Zelfmoord is iets wat in mijn ogen het toppunt van zelfvernietiging is of om in filosofische termen te spreken "de complete vernietiging van je eigen existentie om in het niets te verdwijnen". Ik zeg expliciet "niets", want ik heb geen behoefte om in dit blog dieper in te gaan op andere thema's m.b.t. "het naleven".
Pessimisme is gelukkig nog altijd afhankelijk van het individu. Ik vind deze titel niet pessimistische, maar ook zeker niet optimistisch. Dat zijn twee uitersten waartussen wij als mensen constant tussen schipperen. Nee, ik zie deze titel puur als een filosofisch thema hoe wij als mensen "de dood" kunnen plaatsen in ons leven dat wij onze "existentie" noemen.
De dood is namelijk een interessant thema waar vele filosofen zich over hebben gebogen en komt ook met enige regelmaat terug in de verschillende werken. Afgezien van de filosofische gedachtenstroming, is er ook tussen de verschillende filosofen grote verschillen merkbaar over hun mening en hun gedachtengoed over dit onderwerp. En natuurlijk zijn er ook filosofen die hun werken vooral concentreren op de zgn. levensproblematiek, waarbij de dood compleet buiten beschouwing wordt gelaten. Ik noem dan een Nietzsche maar ook een Jean Paul Sartre waarbij zelfs raakvlakken ontstaan met de psychologie.
Heidegger daarentegen is een filosoof die mij heel erg intrigeert. Een van zijn producten is het "systeem van zijn". Essentieel hierbij is de structuur van verleden, heden (ogenblik) en toekomst.
Het verleden is verbonden aan de tijdshorizont reeds-zijn-in, waarbij wij als ons bewustzijn ons zijn reflecteren op het verleden en daarbij onze persoonlijkheid vormen tot de "persoon" die wij vandaag zijn".
Het heden of ogenblik is het zijn-bij waarbij wij als persoon ons bevinden in ons zijn als persoon. Echter is dit een tijdshorizont dat constant vervalt, want het moment van zijn-in vervalt direct in het verleden] met diens reeds-zijn-in.
Als laatste is er de toekomst waarbij er sprake is van het zich-vooruit-zijn. En het is juist dit toekomstperspectief van wie wij willen zijn als persoon dat wij onze existentie "maken".
Leggen wij vervolgens een link met de dood, dan kan je niks anders concluderen dat de dood het doel is van ons existeren. Want wij existeren allemaal als persoon om uiteindelijk dood te gaan. Iets wat niet existeert als bewustzijn kan nooit dood gaan, getuige de vele materialistische dingen waaruit onze wereld bestaat.
Ik vraag mij dan nu af, is het zo slecht dat wij als mens dood gaan? Afgezien van het feit dat goed en slecht verbonden zijn aan het persoonlijke moraal van het individu. Het is niet leuk als iemand dood gaat, vanwege de waarde die wij als persoon geven aan degene die is dood gegaan. Maar leven als een kluizenaar is iets wat weinig mensen doen, niet omdat wij bij willens en wetens de pijn opzoeken wanneer een voor ons waardevol persoon of wezen dood gaat, maar omdat wij op die manier een bevestiging maken voor het leven dat ooit aanwezig was in de persoon of dat wezen.
Mensen, ik wens ieder een fijn weekend toe! Een dikke knuffel van Halbe
Pessimisme is gelukkig nog altijd afhankelijk van het individu. Ik vind deze titel niet pessimistische, maar ook zeker niet optimistisch. Dat zijn twee uitersten waartussen wij als mensen constant tussen schipperen. Nee, ik zie deze titel puur als een filosofisch thema hoe wij als mensen "de dood" kunnen plaatsen in ons leven dat wij onze "existentie" noemen.
De dood is namelijk een interessant thema waar vele filosofen zich over hebben gebogen en komt ook met enige regelmaat terug in de verschillende werken. Afgezien van de filosofische gedachtenstroming, is er ook tussen de verschillende filosofen grote verschillen merkbaar over hun mening en hun gedachtengoed over dit onderwerp. En natuurlijk zijn er ook filosofen die hun werken vooral concentreren op de zgn. levensproblematiek, waarbij de dood compleet buiten beschouwing wordt gelaten. Ik noem dan een Nietzsche maar ook een Jean Paul Sartre waarbij zelfs raakvlakken ontstaan met de psychologie.
Heidegger daarentegen is een filosoof die mij heel erg intrigeert. Een van zijn producten is het "systeem van zijn". Essentieel hierbij is de structuur van verleden, heden (ogenblik) en toekomst.
Het verleden is verbonden aan de tijdshorizont reeds-zijn-in, waarbij wij als ons bewustzijn ons zijn reflecteren op het verleden en daarbij onze persoonlijkheid vormen tot de "persoon" die wij vandaag zijn".
Het heden of ogenblik is het zijn-bij waarbij wij als persoon ons bevinden in ons zijn als persoon. Echter is dit een tijdshorizont dat constant vervalt, want het moment van zijn-in vervalt direct in het verleden] met diens reeds-zijn-in.
Als laatste is er de toekomst waarbij er sprake is van het zich-vooruit-zijn. En het is juist dit toekomstperspectief van wie wij willen zijn als persoon dat wij onze existentie "maken".
Leggen wij vervolgens een link met de dood, dan kan je niks anders concluderen dat de dood het doel is van ons existeren. Want wij existeren allemaal als persoon om uiteindelijk dood te gaan. Iets wat niet existeert als bewustzijn kan nooit dood gaan, getuige de vele materialistische dingen waaruit onze wereld bestaat.
Ik vraag mij dan nu af, is het zo slecht dat wij als mens dood gaan? Afgezien van het feit dat goed en slecht verbonden zijn aan het persoonlijke moraal van het individu. Het is niet leuk als iemand dood gaat, vanwege de waarde die wij als persoon geven aan degene die is dood gegaan. Maar leven als een kluizenaar is iets wat weinig mensen doen, niet omdat wij bij willens en wetens de pijn opzoeken wanneer een voor ons waardevol persoon of wezen dood gaat, maar omdat wij op die manier een bevestiging maken voor het leven dat ooit aanwezig was in de persoon of dat wezen.
Mensen, ik wens ieder een fijn weekend toe! Een dikke knuffel van Halbe
zondag 13 juni 2010
Partijprogramma PVV - Een logische analyse
Laatst zag ik op facebook een link staan naar een filmpje op youtube. Daarin was te zien hoe rumberto (of hoe die kerel ook mag heten) te gast was bij zo'n actualiteitenprogramma op nederland 1. Rumberto is die donkere man die een van de presentatoren is van RTL Boulevard. Wilders was namelijk op bezoek geweest en die heeft daar zijn standpunten mogen verdedigen.
Rumberto had het partijprogramma van de PVV gelezen en hij had daar nogal een duidelijke mening over. Het gevolg is dat ik zelf ben gaan zoeken en ik heb dat partijprogramma gevonden, gedownload van de officiële site van de PVV. Ziehier mijn (selectieve) analyse wat het effect is op de samenleving als deze worden doorgedrukt.
Veiligheid
Wat mij opvalt is dat ze vooral gericht zijn op "de allochtoon". Niet moet er alleen een etnische registratie komen, maar wordt ook het (beruchte) TBS-systeem afgeschaft. Nu we toch bezig zijn moeten niet-nederlanders die een misdrijf plegen direct het land worden uitgezet.
Etnische registratie hm...Volgens mij was het Hitler die met het idee kwam om alle joden te registreren. De gevolgen kennen wij onderhand wel. Niet dat ik meneer Wilders in hetzelfde hokje wil plaatsen als bovengenoemde, maar het is in mijn ogen een zeer onethisch standpunt dat zelfs kan worden geclassificeerd als een beroving van vrijheid! Laten we alle allochtonen dan maar gelijk chippen, net zoals we met onze huisdieren doen. Dan kunnen we tot op de meter precies peilen waar iemand is.
TBS-systeem heeft zeker problemen, maar het probleem ligt vooral in het feit dat deze teveel verlof meekrijgen. I.p.v. het afschaffen van de TBS moet het systeem worden hervormd.
Toegegeven, het is hartstikke mooi dat zij 10000 agenten op straat willen hebben. Hoe gaan zij dit betalen? Met hun eigen loon mag ik hopen?
Islam
De islam is een politieke ideologie, dus deze kan geen gebruik maken van de voorrechten van een godsdienst. Ook moet de stekker uit de Commissie Gelijke Behandeling en de dubbele nationaliteit stoppen. En als Turkijke wordt toegetreden tot de EU, dan moet Nederland eruit stappen. Daarnaast moet ons land elk contact met islamitische landen verbreken en moet de strijd tegen de islam het speerpunt worden van ons buitenlandbeleid.
Ik heb geen behoefte aan het beginnen met het discussie over Islam. Zoals elk geloof heeft zijn sterke punten en zijn zwakte punten. Feit is echter wel dat de Islam zeker wordt beoefend als een godsdienst en dat het dus onder de bescherming valt van de grondwet. Waarom wordt de Islam wel aangevallen, terwijl het juist het individu is dat hard moet worden aangepakt? Ik ben niet voor een godsdienstige ideologie, ik ben voor een samenleving gebaseerd op het albekende normen - en waardencultuur. En ja, ook ik vind een hoofddoekje allerminst charmant staan. Neemt niet weg dat als iemand ervoor kiest om dat te dragen, dat dat hun goedrecht is. Partij voor de Vrijheid? Nee, Partij voor de selectieve Vrijheid; PVSV, dat lijkt mij een betere benaming.
Daarom is de Commissie Gelijke Behandeling ook zo belangrijk, om misstanden te voorkomen. Wij leven nou eenmaal in een multi-culturele samenleving en dan kan je niet mensen afstraffen op hun geloof danwel levensbeschouwing. Straf mensen af wanneer zij fouten begaan!
En de toetreding van Turkije, ik snap niet waarom er zo'n punt over wordt gemaakt. Natuurlijk zal dat te maken hebben met het feit dat wij als "hardwerkende" Nederlander moeten betalen voor hun toetreding en dat vinden wij mensen oneerlijk. Wisten jullie dat het leven nou eenmaal niet eerlijk is?
En de Islam moet het speerpunt worden van ons buitenlandbeleid! Nou, het lijkt erop dat er al een aanleiding is begonnen voor het ontketenen van een derde wereldoorlog. Als elk land zo'n xenofobisch beleid zou gaan hanteren, dan is het afwachten wanneer de eerste atoombom valt. Ach, 2012 is nog maar een half jaar verwijderd van ons, wie weet gaan we het nog halen ook, het einde van de mensheid!
Sociaal en democratie
Er moeten geen subsidies aan politieke partijen worden gegeven en vooral niet aan de linkse partijen. Ook moet de overheid minder derden inhuren.
Daarnaast moet het ontslagrecht niet worden versoepeld en moet het UWV/CWI worden afgeschaft. Ook mag er geen uitkering worden gegeven aan boerkadraagsters en mensen die slecht nederlands spreken.
Subsidies zijn in het algemeen een essentieel onderdeel van enkele organisaties. Het is dankzij deze subsidies dat ik en vele andere mensen konden studeren, anders waren deze opleidingen onbetaalbaar. Waarom mag een politieke partij geen subsidie ontvangen? Ok, wanneer er sprake is van een wanbeleid dan mag het wat mij betreft worden ingetrokken. Maar om persé hard uit te halen naar linkse partijen is behoorlijk onbeschoft in dit democratisch(?) land...Gelukkig zit de PVV volgens de analyse die te zien op wikipedia net in het midden. Dat zou naar mijn mening moeten betekenen dat ook hún subsidies moeten worden afgeschaft, is dat nou even lullig...
Ontslagrecht is nu een hot issue, vooral vanwege de kredietcrisis. Als deze niet wordt versoepeld, dan zullen bedrijven minder snel geneigd zijn om personeel aan te nemen. Dit zal uiteindelijk een negatief effect teweegbrengen op de arbeidsmarkt en het daaraan gerelateerde economie van ons land. Het hoeft niet per definitie te leiden tot sociale onzekerheid zolang er nog voldoende werk is. En geloof me, er ís nog genoeg werk.
Het is alleen jammer dat mensen die slecht nederlands spreken nooit aan de bak zullen komen. Deze mensen moeten worden gestimuleerd in het zoeken naar een baan en niet gelijk in een verdomhoekje worden geplaatst omdat zij onze taal niet goed leren spreken. Integratie?
Milieu
Jazeker, zij hebben goede plannen voor het milieu! Zij zien de global warming als een hype dat is veroorzaakt door populistische wetenschappers. En schiphol moet groeien, dus dan moeten allerlei normen naar beneden worden bijgesteld. Ook moet er een extra kerncentrale worden gebouwd. En wij moeten van een groen hart een kloppend hart maken...
Er is genoeg te discussiëren over global warming, maar feit is wel dat wij mensen een veel duurzamer beleid moeten hanteren. Doe hier dan ook wat aan! Maar nee, zij willen meer wegen gaan aanbouwen. Geweldig toch, om op deze manier het autorijden weer gestimuleerd. Als extraatje wordt Schiphol ook uitgebreid voor meer vliegverkeer, alsof onze natuur niet al genoeg te verduren heeft met de mensheid.
Een extra kerncentrale is volgens de PVV essentieel voor een onafhankelijke energievoorziening. Dat is zeker waar, maar wat gaan we doen met alle kernafval? Dumpen we dat in de noordzee?
En dat groen hart moet wat mij betreft groen blijven! Want een hart dat klopt zal op lang termijn ook gaan stoppen met kloppen wanneer zijn maximale capaciteit is bereikt...
Zo, dit is tot zover mijn langste blog die ik heb geschreven. Dan ben ik nog selectief geweest ook in de punten die wat mij betreft duidelijk in het oog sprongen. Nu ben ik niet per definitie anti-PVV, maar ik wil wel graag aan mensen laten zien wat voor gevolgen zijn van enkele programmapunten die in mijn ogen essentieel zijn voor een goeddraaiende samenleving dat ook nog eens een sterke economie heeft. Daarvoor moet je niet je pijlen richten op enkele punten, maar een breder perspectief ontwikkelen. Tunnelvisie heeft een land nooit gedaan, waarom beginnen wij er dan nu mee?
Rumberto had het partijprogramma van de PVV gelezen en hij had daar nogal een duidelijke mening over. Het gevolg is dat ik zelf ben gaan zoeken en ik heb dat partijprogramma gevonden, gedownload van de officiële site van de PVV. Ziehier mijn (selectieve) analyse wat het effect is op de samenleving als deze worden doorgedrukt.
Veiligheid
Wat mij opvalt is dat ze vooral gericht zijn op "de allochtoon". Niet moet er alleen een etnische registratie komen, maar wordt ook het (beruchte) TBS-systeem afgeschaft. Nu we toch bezig zijn moeten niet-nederlanders die een misdrijf plegen direct het land worden uitgezet.
Etnische registratie hm...Volgens mij was het Hitler die met het idee kwam om alle joden te registreren. De gevolgen kennen wij onderhand wel. Niet dat ik meneer Wilders in hetzelfde hokje wil plaatsen als bovengenoemde, maar het is in mijn ogen een zeer onethisch standpunt dat zelfs kan worden geclassificeerd als een beroving van vrijheid! Laten we alle allochtonen dan maar gelijk chippen, net zoals we met onze huisdieren doen. Dan kunnen we tot op de meter precies peilen waar iemand is.
TBS-systeem heeft zeker problemen, maar het probleem ligt vooral in het feit dat deze teveel verlof meekrijgen. I.p.v. het afschaffen van de TBS moet het systeem worden hervormd.
Toegegeven, het is hartstikke mooi dat zij 10000 agenten op straat willen hebben. Hoe gaan zij dit betalen? Met hun eigen loon mag ik hopen?
Islam
De islam is een politieke ideologie, dus deze kan geen gebruik maken van de voorrechten van een godsdienst. Ook moet de stekker uit de Commissie Gelijke Behandeling en de dubbele nationaliteit stoppen. En als Turkijke wordt toegetreden tot de EU, dan moet Nederland eruit stappen. Daarnaast moet ons land elk contact met islamitische landen verbreken en moet de strijd tegen de islam het speerpunt worden van ons buitenlandbeleid.
Ik heb geen behoefte aan het beginnen met het discussie over Islam. Zoals elk geloof heeft zijn sterke punten en zijn zwakte punten. Feit is echter wel dat de Islam zeker wordt beoefend als een godsdienst en dat het dus onder de bescherming valt van de grondwet. Waarom wordt de Islam wel aangevallen, terwijl het juist het individu is dat hard moet worden aangepakt? Ik ben niet voor een godsdienstige ideologie, ik ben voor een samenleving gebaseerd op het albekende normen - en waardencultuur. En ja, ook ik vind een hoofddoekje allerminst charmant staan. Neemt niet weg dat als iemand ervoor kiest om dat te dragen, dat dat hun goedrecht is. Partij voor de Vrijheid? Nee, Partij voor de selectieve Vrijheid; PVSV, dat lijkt mij een betere benaming.
Daarom is de Commissie Gelijke Behandeling ook zo belangrijk, om misstanden te voorkomen. Wij leven nou eenmaal in een multi-culturele samenleving en dan kan je niet mensen afstraffen op hun geloof danwel levensbeschouwing. Straf mensen af wanneer zij fouten begaan!
En de toetreding van Turkije, ik snap niet waarom er zo'n punt over wordt gemaakt. Natuurlijk zal dat te maken hebben met het feit dat wij als "hardwerkende" Nederlander moeten betalen voor hun toetreding en dat vinden wij mensen oneerlijk. Wisten jullie dat het leven nou eenmaal niet eerlijk is?
En de Islam moet het speerpunt worden van ons buitenlandbeleid! Nou, het lijkt erop dat er al een aanleiding is begonnen voor het ontketenen van een derde wereldoorlog. Als elk land zo'n xenofobisch beleid zou gaan hanteren, dan is het afwachten wanneer de eerste atoombom valt. Ach, 2012 is nog maar een half jaar verwijderd van ons, wie weet gaan we het nog halen ook, het einde van de mensheid!
Sociaal en democratie
Er moeten geen subsidies aan politieke partijen worden gegeven en vooral niet aan de linkse partijen. Ook moet de overheid minder derden inhuren.
Daarnaast moet het ontslagrecht niet worden versoepeld en moet het UWV/CWI worden afgeschaft. Ook mag er geen uitkering worden gegeven aan boerkadraagsters en mensen die slecht nederlands spreken.
Subsidies zijn in het algemeen een essentieel onderdeel van enkele organisaties. Het is dankzij deze subsidies dat ik en vele andere mensen konden studeren, anders waren deze opleidingen onbetaalbaar. Waarom mag een politieke partij geen subsidie ontvangen? Ok, wanneer er sprake is van een wanbeleid dan mag het wat mij betreft worden ingetrokken. Maar om persé hard uit te halen naar linkse partijen is behoorlijk onbeschoft in dit democratisch(?) land...Gelukkig zit de PVV volgens de analyse die te zien op wikipedia net in het midden. Dat zou naar mijn mening moeten betekenen dat ook hún subsidies moeten worden afgeschaft, is dat nou even lullig...
Ontslagrecht is nu een hot issue, vooral vanwege de kredietcrisis. Als deze niet wordt versoepeld, dan zullen bedrijven minder snel geneigd zijn om personeel aan te nemen. Dit zal uiteindelijk een negatief effect teweegbrengen op de arbeidsmarkt en het daaraan gerelateerde economie van ons land. Het hoeft niet per definitie te leiden tot sociale onzekerheid zolang er nog voldoende werk is. En geloof me, er ís nog genoeg werk.
Het is alleen jammer dat mensen die slecht nederlands spreken nooit aan de bak zullen komen. Deze mensen moeten worden gestimuleerd in het zoeken naar een baan en niet gelijk in een verdomhoekje worden geplaatst omdat zij onze taal niet goed leren spreken. Integratie?
Milieu
Jazeker, zij hebben goede plannen voor het milieu! Zij zien de global warming als een hype dat is veroorzaakt door populistische wetenschappers. En schiphol moet groeien, dus dan moeten allerlei normen naar beneden worden bijgesteld. Ook moet er een extra kerncentrale worden gebouwd. En wij moeten van een groen hart een kloppend hart maken...
Er is genoeg te discussiëren over global warming, maar feit is wel dat wij mensen een veel duurzamer beleid moeten hanteren. Doe hier dan ook wat aan! Maar nee, zij willen meer wegen gaan aanbouwen. Geweldig toch, om op deze manier het autorijden weer gestimuleerd. Als extraatje wordt Schiphol ook uitgebreid voor meer vliegverkeer, alsof onze natuur niet al genoeg te verduren heeft met de mensheid.
Een extra kerncentrale is volgens de PVV essentieel voor een onafhankelijke energievoorziening. Dat is zeker waar, maar wat gaan we doen met alle kernafval? Dumpen we dat in de noordzee?
En dat groen hart moet wat mij betreft groen blijven! Want een hart dat klopt zal op lang termijn ook gaan stoppen met kloppen wanneer zijn maximale capaciteit is bereikt...
Zo, dit is tot zover mijn langste blog die ik heb geschreven. Dan ben ik nog selectief geweest ook in de punten die wat mij betreft duidelijk in het oog sprongen. Nu ben ik niet per definitie anti-PVV, maar ik wil wel graag aan mensen laten zien wat voor gevolgen zijn van enkele programmapunten die in mijn ogen essentieel zijn voor een goeddraaiende samenleving dat ook nog eens een sterke economie heeft. Daarvoor moet je niet je pijlen richten op enkele punten, maar een breder perspectief ontwikkelen. Tunnelvisie heeft een land nooit gedaan, waarom beginnen wij er dan nu mee?
donderdag 10 juni 2010
Rationalisme vs. Existentialisme
Rationalisme: filosofisch gedachtenpatroon waarbij een individu alles analyseert en waarbij ervan wordt uitgegaan van een systeem waarin alles is vastgesteld. Filosofische denkers zoals Spinoza en Decartes waren van mening dat een mens pas écht gelukkig kon zijn wanneer deze boven zijn gevoel uit kon stijgen. Op die manier zou je als mens pas écht een waardering kunnen maken van een object, zonder dat je wordt beïnvloed door een gevoelsmatige waardering.
Existentialisme: filosofisch gedachtenpatroon waarbij het individu zijn bestaan (existentie) vastlegd door zijn bestaan te reflecteren op alle objecten om het individu heen. De vernomen grondlegger van het existentialisme Kierkegaard zou hierbij verdergaan op het transcendentale bewustzijn dat is ontwikkeld door de idealist Immuel Kant. Ook Nietzsche wordt volgens velen gezien als een existentialist, ondanks het feit dat zijn werken soms raakvlakken had met opnieuw de idealist Immanuel Kant.
Beide gedachtenstromingen intrigeren mij. Al vanaf het moment dat ik volwassen begon te worden, probeerde ik te analyseren hoe mijn leven in elkaar zat en waarom de dingen liepen zoals ze liepen. Zeker dat eerste jaar vol hel, het jaar waarin mijn ouders naar Colombia waren verhuisd en ik op mijzelf ging wonen en tot de ontdekking kwam wat het leven inhield. Ook toen heb ik de nodige zelfanalyse toepast op mijn persoonlijkheid met als doel om uiteindelijk te kunnen vaststellen waar situatie X mis liep in de hoop daaruit mijn lering te kunnen trekken en in de nabije toekomst situatie X wél een goede afloop te kunnen brengen.
Echter ben ik naarmate ik groeide als persoon en beter mijn plek vond in het leven, veranderd in mijn manier van denken en mijn visie op het leven. Hoe bitter mijn verleden ook is, of om de woorden van een vriend van mij te quoten des te langer ik mijzelf in de slachtoffer-rol plaats, des te langer zal het duren voordat ik mijn plek in het leven definitief zal vinden.
Het was in deze periode dat ik leerde dat ik zélf de architect ben van mijn leven. Hoe hard ik ook een God of "het leven" vervloekte, mijn leven is gevormt naar de keuzes die ik zelf maak. Helaas is het leven niet iets wat je zomaar in een filosofisch systeempje kan proppen. Want waar Nietzsche bekendheid kreeg met zijn uitspraak der Wille zur Macht, kwam Kierkegaard met de volgende uitspraak: het leven wordt voortwaarts geleefd, maar achterwaarts begrepen.
In mijn optiek is dát juist de frusterende factor van "het leven". Want hoe hard je je ook als persoon je best doet om orde te scheppen in de chaos, om één of andere reden lijkt het alsof er toch een kracht is in het leven dat ervoor zorgt dat bepaalde gebeurtenissen buiten jou om plaatsvinden en een grote invloed heeft op het leven.
En hier komt dus weer de rationalist om de hoek kijken. Voor mij biedt dit altijd perspectieven richting de toekomst, richting de toekomst die ik voor mijzelf aan het scheppen ben. Volgens Heidegger (ook een existentialist) leven wij als mensen in een drie-eenheid: verleden, heden, toekomst.
Wij reflecteren onszelf op het verleden, omdat dat hetgeen is waar wij onze lering uit kunnen trekken. Dit vormt de persoon die wij als individu zijn.
Het heden is relatief en onderhevig aan het zijn van ons transcendentale bewustzijn, waardoor wij als individu verdwijnen onder de mensheid in het men.
Wij existeren doordat wij ons zijn als individu richten op de toekomst.
De vraag die ik mijzelf nu ga stellen is het volgende: Waar eindigt de invloed van die onbekende kracht des levens en waar begint mijn invloed als de architect van mijn eigen leven?
Mensen, ik wens ieder een fijne avond toe!
Dikke knuffel van Halbe
Existentialisme: filosofisch gedachtenpatroon waarbij het individu zijn bestaan (existentie) vastlegd door zijn bestaan te reflecteren op alle objecten om het individu heen. De vernomen grondlegger van het existentialisme Kierkegaard zou hierbij verdergaan op het transcendentale bewustzijn dat is ontwikkeld door de idealist Immuel Kant. Ook Nietzsche wordt volgens velen gezien als een existentialist, ondanks het feit dat zijn werken soms raakvlakken had met opnieuw de idealist Immanuel Kant.
Beide gedachtenstromingen intrigeren mij. Al vanaf het moment dat ik volwassen begon te worden, probeerde ik te analyseren hoe mijn leven in elkaar zat en waarom de dingen liepen zoals ze liepen. Zeker dat eerste jaar vol hel, het jaar waarin mijn ouders naar Colombia waren verhuisd en ik op mijzelf ging wonen en tot de ontdekking kwam wat het leven inhield. Ook toen heb ik de nodige zelfanalyse toepast op mijn persoonlijkheid met als doel om uiteindelijk te kunnen vaststellen waar situatie X mis liep in de hoop daaruit mijn lering te kunnen trekken en in de nabije toekomst situatie X wél een goede afloop te kunnen brengen.
Echter ben ik naarmate ik groeide als persoon en beter mijn plek vond in het leven, veranderd in mijn manier van denken en mijn visie op het leven. Hoe bitter mijn verleden ook is, of om de woorden van een vriend van mij te quoten des te langer ik mijzelf in de slachtoffer-rol plaats, des te langer zal het duren voordat ik mijn plek in het leven definitief zal vinden.
Het was in deze periode dat ik leerde dat ik zélf de architect ben van mijn leven. Hoe hard ik ook een God of "het leven" vervloekte, mijn leven is gevormt naar de keuzes die ik zelf maak. Helaas is het leven niet iets wat je zomaar in een filosofisch systeempje kan proppen. Want waar Nietzsche bekendheid kreeg met zijn uitspraak der Wille zur Macht, kwam Kierkegaard met de volgende uitspraak: het leven wordt voortwaarts geleefd, maar achterwaarts begrepen.
In mijn optiek is dát juist de frusterende factor van "het leven". Want hoe hard je je ook als persoon je best doet om orde te scheppen in de chaos, om één of andere reden lijkt het alsof er toch een kracht is in het leven dat ervoor zorgt dat bepaalde gebeurtenissen buiten jou om plaatsvinden en een grote invloed heeft op het leven.
En hier komt dus weer de rationalist om de hoek kijken. Voor mij biedt dit altijd perspectieven richting de toekomst, richting de toekomst die ik voor mijzelf aan het scheppen ben. Volgens Heidegger (ook een existentialist) leven wij als mensen in een drie-eenheid: verleden, heden, toekomst.
Wij reflecteren onszelf op het verleden, omdat dat hetgeen is waar wij onze lering uit kunnen trekken. Dit vormt de persoon die wij als individu zijn.
Het heden is relatief en onderhevig aan het zijn van ons transcendentale bewustzijn, waardoor wij als individu verdwijnen onder de mensheid in het men.
Wij existeren doordat wij ons zijn als individu richten op de toekomst.
De vraag die ik mijzelf nu ga stellen is het volgende: Waar eindigt de invloed van die onbekende kracht des levens en waar begint mijn invloed als de architect van mijn eigen leven?
Mensen, ik wens ieder een fijne avond toe!
Dikke knuffel van Halbe
donderdag 3 juni 2010
De Filosoof - Het Existentialisme
Een filosoof: dat is de mens die voortdurend ongewone dingen beleeft, ziet, hoort, vreest, hoopt, droomt; die door zijn eigen gedachten wordt getroffen als iets wat van buiten, van boven en van beneden komt, als door voor hem typische gebeurtenissen en bliksems; die misschien zelf een onweer is dat van nieuwe bliksemschichten zwanger gaat; een noodlottig mens, rond wie het altijd dondert en gromt en scheurt en onguur toegaat. Een filosoof: ach, een wezen dat dikwijls voor zichzelf wegloopt, dikwijls bang is voor zichzelf, - maar te nieuwsgierig om niet altijd weer 'tot zichzelf te komen'...
Citaat nr. 292, bladzijde 203; Voorbij goed en kwaad door Friedrich Nietzsche.
Laatst had ik een heel interessant gesprek met een van de onderzoekers bij mij op de afdeling. Het is een man die echt ontiegelijk slim is (hij is uiteraard gepromoveerd) en ik kan dan ook altijd heel leuk met hem praten. Hij had gehoord dat ik die dag een gesprek heb gehad met het labhoofd en HRM en dat mijn contract per 1 september wordt beëindigd.
Het was heel vriendelijk, hij vroeg zich af "wat mijn toekomstplannen zijn".
Ik begon te praten over mijn hobby en talent voor schrijven en dat ik dit graag zou willen uitdiepen. Maar tegelijk wist ik toen en weet ik nog steeds dat mijn hart in het laboratorium ligt. En dat vond hij wel goed, dat ik dat wist. Maar hij zei ook het volgende: volgens mij ben je heel erg aan het zoeken naar jezelf. Filosofie is ontzettend interessant, maar het zal je misschien niet de antwoorden brengen waarnaar je zoekt. Ik weet al heel lang wie ik ben, daarvoor hoefde ik niet tientallen boeken van filosofie te lezen.
Daar had hij zeker een heel goed punt in; ik bén ook de laatste tijd heel erg aan het zoeken naar mijzelf. En langzaam begin ik mijzelf te hervinden, een nieuwe Halbe. De laatste tijd heb ik ook hele leuke gesprekken met een vriend van mij, die zich veel meer in de filosofie heeft verdiept dan ik tot nu toe heb gedaan. Hij was aan het twijfelen om filosofie te studeren, kan je nagaan.
Hij leest ook soms mijn blogs en wanneer ik hem zie, één keer in de zoveel tijd, dan ontstaan er altijd de nodige discussies waar ik ontzettend van kan genieten! Zo ergert hij zich aan het feit dat ik zeg "ik heb ADHD". Hij heeft het idee dat ik mijzelf stigmatiseer, hij ziet het als een belemmering van mijn ontwikkeling.
Ik ga er dan gewoon keihard tegenin, met de typische halbe-stijl. En uiteindelijk valt de discussie naar verloop van tijd ook stil, zonder een winnaar. Hij is vaak de agressor in een discussie en ik stel me altijd heel erg defensief in. En de laatste vriend van mij, die ook vaak aanwezig is tijdens deze discussies, die is de stille derde partij.
Al met al durf ik hardop te stellen dat ik veranderd ben, in de afgelopen paar maanden. En nog fijner is de gedachte dat ik het gevoel heb dat ik nu pas ben begonnen met de zoektocht naar mijzelf. Ik ben tot de ontdekking gekomen waarom de werken van Nietzsche mij zo intrigeren; omdat ik vanuit mijn denkwijze een zogenaamde "existentialist" ben. Dat zijn mensen die denken in termen van bestaan. Ik heb hier al eerder wat woorden laten vallen in de blog de onzekerheid dat het leven is.
Nog leuker is dat ik laatst een testje deed, die ik via de mail kreeg van diezelfde vriend. Hij was een pure rationalist. Hij zat tussen twee groepen in, omdat hij zowel introvert als extravert kan zijn.
Toen ik die test deed, kwam er "idealist" uit. Om specifieker te zijn, "the teacher". Ik vond dat toch erg fascinerend, want ik kon mij inderdaad volledig vinden in de tekst die ik las. (Mocht iemand geïnteresseerd zijn, dan moet je het maar laten weten.) Kwa persoonlijkheid bén ik ook een idealist, een wereldverbeteraar. Helaas is dat niet realistisch, iets wat ik de afgelopen jaren op de harde manier heb moeten ondervinden.
Ik heb nu drie werken van Nietzsche gelezen, waaronder zijn vermeende grootste werk aldus sprak Zarathoestra. Moraliteit is iets wat ik verder ga uitwerken in mijn hoofd en daar zal zeker binnenkort een blog over worden geschreven. Nietzsche had nogal de nodige felle kritiek op "het moraal", dat vooral van toepassing is op het christendom. Nu ga ik mij eerder verder verdiepen in het "existentialisme".
Mensen, ik wens ieder een fijne avond! Morgen is het vrijdag en daarna alweer weekend, geniet van het goddelijk weer.
Dikke knuffel van Halbe, jullie semi-filosoof!
Citaat nr. 292, bladzijde 203; Voorbij goed en kwaad door Friedrich Nietzsche.
Laatst had ik een heel interessant gesprek met een van de onderzoekers bij mij op de afdeling. Het is een man die echt ontiegelijk slim is (hij is uiteraard gepromoveerd) en ik kan dan ook altijd heel leuk met hem praten. Hij had gehoord dat ik die dag een gesprek heb gehad met het labhoofd en HRM en dat mijn contract per 1 september wordt beëindigd.
Het was heel vriendelijk, hij vroeg zich af "wat mijn toekomstplannen zijn".
Ik begon te praten over mijn hobby en talent voor schrijven en dat ik dit graag zou willen uitdiepen. Maar tegelijk wist ik toen en weet ik nog steeds dat mijn hart in het laboratorium ligt. En dat vond hij wel goed, dat ik dat wist. Maar hij zei ook het volgende: volgens mij ben je heel erg aan het zoeken naar jezelf. Filosofie is ontzettend interessant, maar het zal je misschien niet de antwoorden brengen waarnaar je zoekt. Ik weet al heel lang wie ik ben, daarvoor hoefde ik niet tientallen boeken van filosofie te lezen.
Daar had hij zeker een heel goed punt in; ik bén ook de laatste tijd heel erg aan het zoeken naar mijzelf. En langzaam begin ik mijzelf te hervinden, een nieuwe Halbe. De laatste tijd heb ik ook hele leuke gesprekken met een vriend van mij, die zich veel meer in de filosofie heeft verdiept dan ik tot nu toe heb gedaan. Hij was aan het twijfelen om filosofie te studeren, kan je nagaan.
Hij leest ook soms mijn blogs en wanneer ik hem zie, één keer in de zoveel tijd, dan ontstaan er altijd de nodige discussies waar ik ontzettend van kan genieten! Zo ergert hij zich aan het feit dat ik zeg "ik heb ADHD". Hij heeft het idee dat ik mijzelf stigmatiseer, hij ziet het als een belemmering van mijn ontwikkeling.
Ik ga er dan gewoon keihard tegenin, met de typische halbe-stijl. En uiteindelijk valt de discussie naar verloop van tijd ook stil, zonder een winnaar. Hij is vaak de agressor in een discussie en ik stel me altijd heel erg defensief in. En de laatste vriend van mij, die ook vaak aanwezig is tijdens deze discussies, die is de stille derde partij.
Al met al durf ik hardop te stellen dat ik veranderd ben, in de afgelopen paar maanden. En nog fijner is de gedachte dat ik het gevoel heb dat ik nu pas ben begonnen met de zoektocht naar mijzelf. Ik ben tot de ontdekking gekomen waarom de werken van Nietzsche mij zo intrigeren; omdat ik vanuit mijn denkwijze een zogenaamde "existentialist" ben. Dat zijn mensen die denken in termen van bestaan. Ik heb hier al eerder wat woorden laten vallen in de blog de onzekerheid dat het leven is.
Nog leuker is dat ik laatst een testje deed, die ik via de mail kreeg van diezelfde vriend. Hij was een pure rationalist. Hij zat tussen twee groepen in, omdat hij zowel introvert als extravert kan zijn.
Toen ik die test deed, kwam er "idealist" uit. Om specifieker te zijn, "the teacher". Ik vond dat toch erg fascinerend, want ik kon mij inderdaad volledig vinden in de tekst die ik las. (Mocht iemand geïnteresseerd zijn, dan moet je het maar laten weten.) Kwa persoonlijkheid bén ik ook een idealist, een wereldverbeteraar. Helaas is dat niet realistisch, iets wat ik de afgelopen jaren op de harde manier heb moeten ondervinden.
Ik heb nu drie werken van Nietzsche gelezen, waaronder zijn vermeende grootste werk aldus sprak Zarathoestra. Moraliteit is iets wat ik verder ga uitwerken in mijn hoofd en daar zal zeker binnenkort een blog over worden geschreven. Nietzsche had nogal de nodige felle kritiek op "het moraal", dat vooral van toepassing is op het christendom. Nu ga ik mij eerder verder verdiepen in het "existentialisme".
Mensen, ik wens ieder een fijne avond! Morgen is het vrijdag en daarna alweer weekend, geniet van het goddelijk weer.
Dikke knuffel van Halbe, jullie semi-filosoof!
Abonneren op:
Posts (Atom)