woensdag 23 december 2015

Nederland: een falende democratie

Of men het nu 'civilisatie' noem, 'humanisering'of 'vooruitgang', waarin het onderscheidende kenmerk van de Europeanen wordt gezocht; of dat men het eenvoudig, zonder te loven of te laken, met een politieke term de democratische beweging van Europa noemt: achter alle morele en politieke voorgronden waar dergelijke formuleringen naar verwijzen, voltrekt zich een gigantisch fysiologisch proces, dat steeds sterker op gang komt, - een assimilatieproces van de Europeanen, hun toenemende vrijwording van de voorwaarden waaronder aan klimaat en stand gebonden rassen ontstaan, hun toenemende onafhankelijkheid van enig vastomlijnd milieu dat eeuwenlang het stempel van zijn onveranderlijke eisen op ziel en lichaam wilde drukken. [...]
Dezelfde nieuwe voorwaarden waaronder in de regel een nivellering en mediocrisering van de mens tot stand zal komen, [...] vertonen sterk de neiging uitzonderingsmensen van de meest gevaarlijke en aantrekkelijke hoedanigheid te doen ontstaan. - Voorbij Goed en Kwaad, door Friedrich Nietzsche.
Nederlandse vertaling door Thomas Graftdijk, blz. 155 - 156.

Als rasechte optimist en wereldverbeteraar heb ik altijd geloofd in het goede van de mens en dan vooral in het goede van 'dé nuchtere Nederlander'. Als half-Colombiaan geniet ik namelijk de voordelen van twee culturele achtergronden: ik heb de zuid-amerikaanse passie voor al het goede in 'smens leven en ik hanteer eveneens een relativerende blik op zaken. Natuurlijk ben ik er eveneens trots op om mijzelf een Nederlander te mogen; een volk dat bekend staat om zijn nuchterheid. Helaas is die nuchterheid de laatste paar jaren aangetast vanwege globale zaken, waardoor wij als samenleving kwetsbaarder zijn geworden en daardoor feitelijk minder nuchter zijn geworden.
Kijk alleen al naar het begrip 'pedofilie'; roep dit woord en emoties vieren de boventoon van een discussie. Het voeren van enige vorm van rationele discussie wordt zo goed als onmogelijk gemaakt. Hetzelfde geld voor de begrippen 'islam', 'moslim' en uiteraard de bijna noodzakelijke negatieve connotatie 'terrorisme'; want in de ogen van de westerse wereld bestaat er louter 'moslimterrorisme', een woord dat maar al te graag in de mond wordt genomen door politici die graag beroemd willen worden en geilen op macht zoals ene peroxidexenofoob.

Ik heb in vorige blogs al de gevaren aangekaart van nationaal-socialistische groeperingen, die uiteindelijk al dan wel of niet hun stempel zouden drukken op de politieke agenda's van diverse regeringsleiders.
Nu is het gelukkig nog niet zover dat deze dwazen met hun wereldvreemde visie politici beïnvloeden, maar ik heb sterke twijfels of dat deze figuren in meer of mindere mate verantwoordelijk zijn voor het dwarsbomen van het democratisch proces van een gemeenteraad die bepalen of er in een gemeente een asielzoekerscentrum (azc) gaat komen of niet.
Wij weten natuurlijk dat asielzoekers gewoon achterlijke mensen zijn die hier louter komen om te profiteren van onze verzorgingsstaat. Althans, ik vermoed dat dit in verkorte bewoordingen de redenaties zijn van de eerder benoemde figuren die zich hebben aangesloten bij anti-democratische bewegingen zoals Pro Patria en het Identitair Verzet. Jammer alleen dat zo weinig mensen de tijd nemen om zich te verdiepen in 'het asielzoekersprobleem'. Deze mensen verwijs ik maar al te graag naar een vorig schrijven, waarin ik het asielzoekersprobleem op filosofische wijze heb geanalyseerd.

Zoals vele mensen weten wordt er Europa breed gekeken naar allerlei oplossingen voor het plaatsen van asielzoekers, zo ook in ons land. Dit doet ons land niet alleen vanuit politieke overwegingen, nee het is zelfs onze morele plicht om deze asielzoekers op te nemen in onze samenleving! Helaas heb ik al in een eerder schrijven vastgesteld dat het momenteel erg slecht gesteld is met onze zogenaamde westerse moraliteit. Dit begrip dat ooit ten tijde van de verlichting daadwerkelijke waarde had, is heden te daagse verkracht en gedegradeerd tot een opportunistisch, politiek beladen begrip waarin landen louter kunnen praten over moraliteit en morele kwesties zoals 'mensenrechten' wanneer het hun uitkomt. Want het belangrijkste is uiteraard het individu, het 'ik'. Het 'ik' wilt machtig worden, het 'ik' wilt rijk worden en het 'ik' geeft om niemand anders dan zichzelf. En datzelfde adagium van 'het ik' heeft sinds enkele jaren ook zijn weg gevonden in de politiek; in de vorm van figuren zoals de eerder benoemde 'peroxidexenofoob'.

Laat een ding duidelijk zijn: het is niet erg dat er dwazen bestaan. Sterker nog, de britse filosoof John Stuart Mill heeft juist het belang laten zien van een tegenovergestelde mening. Het effect is namelijk dat mensen hierdoor gaan reflecteren op hun eigen ideeën en dat hierdoor een samenleving zich kan ontwikkelen.
Het wordt echter een probleem wanneer mensen ofwel de cognitieve vermogens missen om te gaan reflecteren op hun eigen ideeën, of wanneer de ander een ruggengraat mist om vast te houden aan diens eigen idealen.
Sinds de afgelopen zomer diverse besluiten zijn gemaakt op regeringsniveau over de opvang van asielzoekers, zijn gemeenteraden gedwongen om te gaan stemmen of er al dan wel of niet een azc gaat komen. In beschaafde landen zoals Nederland gaat dit vaak vooraf aan een democratisch proces waarbij allerlei mensen worden aangehoord. Dit democratisch proces is het fundament van onze rechtstaat; wat voor waarde heeft onze rechtstaat als wij niet in staat zijn op democratische wijze deze vorm te kunnen geven?
En toch is het ditzelfde democratisch proces dat wordt verstoord door de eerder benoemde figuren; dat mensen louter hun mening kunnen geven vanuit de onderbuik, zonder enige vorm van nuchterheid, van relativering.

Ik heb tot heden altijd gedacht dat ons land beter wist, dat onze nuchterheid en relativeringsvermogen het zouden winnen van onze onderbuik. En oh, wat heb ik het fout gehad!
Vandaag lees ik een artikel op de website van Metro nieuws. Vorige week werd het zoveelste democratisch proces over het plaatsen van een azc in een gemeente ondermijnt; deze keer hebben de relschoppers hun zin gekregen.
Waar bij andere gemeenten uiteindelijk een tweede keer de gemeenteraad heeft geluisterd naar diens bevolking, hebben het college van B&W in Geldermalsen de zwakten van hun ruggengraat laten zien en zijn gezwicht voor de angst van dwazen in plaats van te luisteren naar de relativering van de rede.
De verlichting heeft gefaald, Nederland begint een falende democratie te worden. Ik heb mij nog zó beschaamd gevoeld voor mijn Nederlanderschap; nog nooit ben ik zó verbaasd geweest van de simpliciteit en vooral zwakten van de mens. En nog nooit ben ik zó boos geweest op mijn medemens en heb ik zoveel angst gevoeld jegens de moderne Nederlandse bevolking.
De trots die ik voelde in mijn Nederlanderschap is omgedraaid in een walging. Morgen is het kerstavond, vrede op aarde, zo gaat het adagium van kerst. Voor iedereen geldt dit, behalve voor de asielzoekers die hier komen om te profiteren van onze zorgstaat, toch mijn beste Nederlander?

O sancta simplicatas! In welk een zonderlinge vereenvouding en vervalsing leeft de mens! Men kan zich niet genoeg verwonderen als men eenmaal zijn ogen voor dit wonder heeft geopend!
Friedrich Nietzsche - Voorbij Goed en Kwaad.
Mijn vrienden, dank voor het lezen van dit stevige schrijven! Mijn excuses voor de pessimistische toon van deze blog, het is gewoon een tijd geleden dat ik zó boos ben geworden en zoveel angst hebt gevoeld jegens een zorgelijke ontwikkeling van ons land. Laten wij Nederland weer een mooi land maken en laten wij vooral het dialoog met elkaar blijven aangaan, hoe dwaas de ander ook is.
Afsluitend wens ik jullie allen uiteraard hele fijne feestdagen toe.

zaterdag 22 augustus 2015

Filosofisch intermezzo - Existentiële overpeinzingen

Wat de meeste mensen ook van hun 'egoïsme' mogen denken en zeggen, toch doen ze hun leven lang niets voor hun ego, maar alleen voor het fantoom van dit ego, dat zich in de hoofden van hun omgeving over hen gevormd en zich daaraan meegedeeld heeft [...].
Deze nevel van meningen en gewenningen groeit en leeft vrijwel onafhankelijk van de mensen die hij omhult; in deze nevel ligt de enorme invloed besloten van algemene oordelen over 'de mens' - al deze zichzelf onbekende mensen geloven aan de bloedeloze abstractumn 'mens', dat wil zeggen aan een fictie; en elke verandering die met dit abstractum ondernomen wordt [...].
Dit alles omdat iedere enkeling uit deze meerderheid niet bij machte is een werkelijk, voor hem toegankelijk en door hem doorgrond ego tegenover de algemene bleke fictie te stellen en die daardoor teniet te doen. - Friedrich Nietzsche, Morgenrood.


Tot mijn grote spijt is het seizoen van 'Het Filosofisch Kwintet" wederom voorbij. Ik heb kunnen genieten van zeer diepgaande gesprekken over een variëteit aan thema's: vrijheid en vrijheid van meningsuiting, bildung, saamhorigheid, gelijkwaardigheid en de menselijke maat. Het meest fascinerende vind ik altijd de optimistische kijk op deze thema's, terwijl bepaalde gebeurtenissen ons allerminst optimistisch zouden moeten stemmen. Maar zoals Aristoteles schreef:
Waardoor komt het dat alle mannen die uitzonderlijk zijn geweest in de wijsbegeerte of politiek of de literatuur of de kunsten, melancholici blijken te zijn?
Misschien ligt het antwoord op deze vraag besloten in ons 'mens-zijn', in het feit dat wij nog altijd hoop hebben in ons medemens en uitgaan van het goede in de mens, zoals Socrates geloofde in de mens.
Is het niet de erkenning van het slechte in de mens dat reflecties in onszelf teweegbrengt om morele keuzes te maken? Wij leven in het post-WO2 tijdperk, terwijl wij als samenleving nog altijd de littekens dragen van WO2. Je zou bijna kunnen stellen dat het onze taak is om deze littekens te dragen, zodat wij als samenlevingen nooit meer ons laten verleiden tot totalitaire ideologieën zoals het nazisme. Het is dit sentiment dat ons als samenleving verenigde in het veroordelen van Wilders' 'minder minder'-uitspraak, omdat wij de gevaren van dergelijke uitspraken herkennen en erkennen.

Westerse samenlevingen zijn tot de eeuwenwisseling nog nooit zo stabiel geweest; ondanks alle (maatschappelijke) problemen waarmee samenlevingen geconfronteerd werden is er altijd sprake geweest van een voortgaande ontwikkeling. Deze ontwikkeling werd afgesloten met een vorm van welvaartstoename in de jaren '90 van onvoorstelbare proporties. Je zou bijna kunnen stellen dat wij met onze huidige samenlevingen een 'plafond hebben bereikt van maximale stabiliteit' en dat wij nu zoekend zijn naar nieuwe vormen van stabiliteit.
Om dit 'plafond van stabiliteit' te kunnen doorbreken en hogere vormen van welvaart te kunnen bereiken waren krachten vereist die wij niet meer intrinsiek konden vormen. Waarom zouden wij? Wetenschap is ons nieuwe geloof geworden en God is door Nietzsche dood verklaard, waardoor religie voor ons niet meer van toegevoegde waarde is. Wij hadden de grote vijanden van de vorige eeuw verslagen, zelfs het communisme kon ons geen kwaad meer doen, want Rusland was geen wereldmacht meer.
Hoe ironisch dat 9/11 de kracht werd die onze samenlevingen zouden vormgeven; het gaf ons een gezamenlijke vijand waarmee onze existentiële leegte werd gevuld, waardoor wij nader tot elkaar zouden moeten komen. Dat er overigens binnen onze westerse samenlevingen dwazen bestaan die geloven dat 9/11 een georkestreerde gebeurtenis was, opgezet door de CIA, is een onoverkomelijk feit en getuigt enkel van de vrijheid voor het vormen van onze eigen waarheden.

Helaas creëert elke kracht een tegenwerkende kracht, geheel volgens de derde wet van Newton.
Sociale cohesie leidde tot sociale segregatie op basis van ideologieën, gevoed door angst voor andersdenkenden. Onze empathische vermogens werden gekaderd door religieuze en/of levensbeschouwelijke verschillen. Het gemis aan een nationale culturele identiteit voedde de angst jegens hen die vanuit hun culturele en/of religieuze opvattingen moeite hadden om te integreren in de Nederlandse samenleving.
Opeens werd de gedachte dat de 'multi-culturele samenleving failliet is' breed gedragen, vanwege het gemis aan een culturele identiteit. De persoon die een voorvechter hiervoor was, Pim Fortuyn, overleed helaas op tragische wijze voordat hij zijn beleid ten uitvoer kon brengen.
In diezelfde periode begon de druk op de vrijheid van meningsuiting. Theo van Gogh schreef columns met een dergelijke inhoud dat het voor een hoop mensen dermate schokkend was dat zij besloten actie te ondernemen. De wrede moord op hem en de maatschappelijke verontwaardiging die hieruit volgde was kenmerkend voor de maatschappelijke spanningen dat leefde onder verschillende bevolkingsgroepen.

Ironie ten top dat enkele dagen later het programma 'De grootste Nederlander' Pim Fortuyn als nummer 1 werd verkozen, al hoewel later bleek dat de nummer 2, Willem van Oranje, uiteindelijk de échte winnaar was, maar dit op het moment van bekendmaking nog niet bekend was vanwege technische overwegingen.
Het feit dat Pim Fortuyn had gewonnen was typerend voor de drang (obsessie?) naar een culturele identiteit. Opeens werden wij geconfronteerd met een existentiële leegte die wij niet konden vullen vanwege de diversiteit aan levensbeschouwingen. Ik vraag mij dan af: is het bestaan van een dergelijke variëteit aan levensbeschouwingen binnen onze samenleving niet dé culturele identiteit waarnaar wij zoeken? Waarom kunnen wij enkel onze culturele identiteit vaststellen aan de hand van een vastgesteld moreel kader?
Zelfs Maxima deed drie jaar later de uitspraak: De échte Nederlander bestaat niet, die overigens daarvoor al was gedaan door de oud-kroonprins van Nederland: Prins Claus. Natuurlijk viel heel emo-Nederland over deze uitspraak, want volgens hun 'bestaat de échte Nederlander wel degelijk!!!'

Ik denk dat wij als samenleving sinds die tijd enorm zoekend zijn (geweest) naar onze culturele identiteit, omdat wij simpelweg niet willen accepteren dat bepaalde bevolkingsgroepen ondertussen deel zijn gaan uitmaken van diezelfde samenleving. Veel mensen denken nog steeds in de "wij-zij-groepen", terwijl deze al enkele decennia niet meer bestaan. De échte Nederlander bestaat inderdaad niet meer, als deze al ooit bestond. Het is een moreel beeld geworden, een ideaal dat wij als samenleving constant vormgeven.
Dit ideaal is de drijvende kracht achter de maatschappelijke discussies rondom bepaalde tradities zoals Sinterklaas. Wij hebben als samenleving moeite met het opgeven van dergelijke tradities, omdat wij er emotionele waarde aan hechten; emotionele waarde waaraan wij in bepaalde periode(n) onze culturele identiteit aan ontlenen.

Voor die culturele identiteit om zich te kunnen ontwikkelen is gelijkwaardigheid een voorwaarde op individueel niveau. Hoe kan een cultuur zich ontwikkelen zonder gelijkwaardigheid?
Hoe ironisch is het dat juist bepaalde fundamentalistische ideologieën deze gelijkwaardigheid schade berokkenen door zichzelf als (moreel) superieur op te stellen. De enige manier om deze superioriteit te bespreken is vanuit de vrijheid van meningsuiting. Het is dan ook niet verwonderlijk dat beide concepten binnen onze huidige samenleving onder druk staan. Zoals in 5e aflevering van het Filosofisch Kwintet over 'gelijkwaardigheid' werd uitgesproken door Paul Scheffer (niet letterlijk, maar mijn interpretatie van zijn woorden):
Hoe kan ik jullie rechten verdedigen vanuit de positie van vrijheid van Godsdienst zonder het bestaan van wederigheid vanuit de propositie dat jullie de grondbeginselen van onze democratie afkeuren, omdat wij ongelovigen zijn?
Om direct antwoord te geven: vanuit een moreel perspectief is dit een onmogelijke taak; vanuit het perspectief van burgerschap mogen zij dit doen, omdat wij hun deze privéleges en vooral de ruimte hebben gegeven om dit te doen; het is hun goedrecht om onze democratie af te keuren, hoe dwaas dat ook is.
Het enige wat wij als samenleving kunnen doen is zorg dragen voor het behoud van onze open samenleving en de ander niet proberen te overtuigen op basis van morele argumenten, want daar is de ander niet vatbaar voor. Het behoud van onze open samenleving kan worden bewerkstelligt door aandacht te blijven schenken aan de rechten van de mens en de burgerrechten binnen onze samenleving, waardoor er uiteindelijk een vorm van wederkerigheid moet ontstaan binnen deze groepen mensen vanuit de erkenning van de rechten van de mens.

Ik denk dat dit een goed moment is om dit schrijven te beëindigen. Wederkerigheid zou het uitgangspunt moeten zijn van onze samenleving; elkander de ruimte te geven voor het uitwisselen van meningen en durven te luisteren naar elkaar. Geen enkele cultuur is superieur aan de ander, hoe graag wij dat ook zouden willen geloven. Voor onze cultuur om zich te kunnen ontwikkelen zullen wij deze ruimte moeten creëren waarin wij de ander de vrijheid geven voor het uitten van diens meningen: vrijheid van meningsuiting.
Dankzij deze vrijheid van meningsuiting geven wij elkaar de ruimte voor het uitwisselen van normen en waarden vanuit onze culturele achtergrond. En dán pas kan een samenleving zich ontwikkelen: door culturele normen en waarden te vergelijken en zoeken naar overeenkomsten van waaruit universele normen en waarden zich ontwikkelen en wij als samenleving een nieuwe vorm van culturele identiteit hebben ontwikkeld.
Is there, or is there not, one thing that every citizen has to have if society is to exist at all? [...] It's respect for what's right, and moderation, and religiousness, and in short, what I refer to as the quality of being a good man.
Protagoras, door Plato, pagina 25 v.d. engelse vertaling door Pengiun Classics.
Mijn vrienden, dank voor het lezen van deze blog! Ik had weer eens zin om mijn gedachten op papier te zetten en na te denken waar ik de komende tijd over wil gaan schrijven. Ik wens jullie allen een heel fijn weekend toe. Een dikke knuffel van jullie amateurfilosoof, Halbe!

zaterdag 8 augustus 2015

De politie - het noodzakelijke kwaad van een rechtstaat

Ieder bekwaam mens staart zich blind op zijn bekwaamheid en heeft van daaruit geen vrij zicht naar buiten. Had hij voor het overige niet ook flink wat onvolmaaktheden, dan zou hij vanwege zijn deugd nooit enige geestelijk-zedelijke vrijheid kunnen bereiken. Onze tekortkomingen zijn de ogen waarmee wij het ideaal zien. - Menselijk al te Menselijk, door Friedrich Nietzsche: pagina 320, nederlandse vertaling door Thomas Graftdijk.

Mensen zijn rare wezens...In de korte tijd dat ik mijn medemens probeer te begrijpen en een soort van wereldbeeld heb gevormd, blijft het mij verbazen hoe divers, intelligent, maar ook conformistisch en dom mensen (kunnen) zijn.
Wellicht dat een groot deel te verklaren is aan de hand van onze afkomst: apen waren tenslotte dieren die in groepen leefden; het waren bij uitstek sociale dieren. De mens is in dit opzicht niet veel anders dan apen. Wellicht dat ik daarom zo kan genieten van de remakes van de filmtriologie "Planet of the Apes", waarin de eerder benoemde eigenschappen van de mens prachtig verfilmd zijn in een epische strijd voor overleving.
Zaterdagavond 27 juni
De van arubaanse afkomst Mitch Henriquez is vanwege een tragische omloop van omstandigheden overleden. De maatschappij is geschokt door het overlijden van een man die ogenschijnlijk onschuldig was en door politiegeweld om het leven is gekomen vanwege een disproportioneel handelen van de handhavers van onze rechtstaat.

Maandaqavond 29 juni
Een protestactie wordt via facebook georganiseerd in de schilderswijk. Er is angst voor rellen, waardoor de ME wordt ingezet. De volgende ochtend zijn de beelden zichtbaar in diverse media. De familie van Henriques neemt afstand van de rellen en maant de gemeenschap tot rust.

Enkele dagen later worden diverse agenten bedreigd, waaronder de wijkagent die ogenschijnlijk (lees: via facebook verspreidt bericht) zelf ook aanwezig zou zijn geweest op de tragische avond van zaterdag 27 juni.
In totaal zijn er 70 mensen opgepakt wegens vandalisme of aanverwante delicten die hebben plaatsgevonden in de onrustige nachten na 27 juni. Geen van de verdachten is woonachtig in zowel de schilderswijk of zelfs Den Haag.
Sinds bovenstaande gebeurtenissen is er sprake van een negatief cq. walgelijk irrationeel sentiment jegens politie, al dan wel of niet aangewakkerd vanwege de veelheid aan media-verhalen. Hoe ironisch is deze ontwikkeling in vergelijking met de korte historie van ons land, waarin er eind jaren 90 van de overige eeuw nationaal werd geroepen om meer blauw op straat, zoals hier te lezen is.
Sterker nog, het post-9/11 tijdperk en de daaropvolgende groeiende maatschappelijke spanningen tussen diverse bevolkingsgroepen met als hoogtepunt de gewelddadige moord op Theo van Gogh in november 2004 creëerde een dermate gevoel van onveiligheid dat de roep om meer blauw op straat alleen maar groter werd met als onderliggende gedachte: 'wij voelen ons onveilig, dus hoe meer politie wij op straat zien, des te veiliger wij ons voelen'.

Oh oh oh, wat zijn wij toch heden ten daagse blij met onze politiemacht!
Ik heb geen behoefte om mijn walging jegens bepaalde sentimenten uit te spreken, dus verwijs ik mijn lezer graag naar mijn vorige blogs, waarin ik mijn zorgen heb geuit jegens de pretenties van mensen om rechtspraak te begrijpen, van waaruit zij het idee hebben dat zij zichzelf gerechtvaardigd voelen om voor eigen rechter te gaan spelen geheel vanuit hun idee van rechtvaardigheid. Ook deze zorgen heb ik geuit in een eerder schrijven.
Ik wil nu mijn zorgen uitspreken jegens hedendaagse ontwikkelingen, hoe paradoxaal deze ontwikkeling is in vergelijking met het voorgaande decennium.
In 2004 was er een rapport geschreven waarin omschreven stond dat er spanningen bestonden tussen de politie en Marokkaanse jongeren. Een samenvatting van dit rapport is hier te vinden. Tegenwoordig is er geen informatie meer te vinden over dit fenomeen, hetgeen suggereert dat dit fenomeen tegenwoordig ofwel niet meer voorkomt (niet aannemelijk) ofwel in dermate kleine hoeveelheden voorkomt dat het niet meer benoemenswaardig is voor het maatschappelijk debat in het spanningsveld tussen de politie en onze samenleving.
Er was echter wél sprake van een toename van de hoeveelheid geweld jegens politie, zoals hier te lezen is. De oorzaak hiervan werd snel gevonden: meer blauw op straat, dus een grotere kans op conflicten tussen politie en 'de samenleving'.

Wat ik dan des te opmerkelijker vind, is de conclusie die is getrokken door de researchredactie van RTL Nieuws in 2010 dat er in voorgaande jaren (2005-2009) een marginale toename is geweest van de aanwezigheid van politie op straat, zoals hier te lezen is. Dit suggereert dat het geweld jegens politieagenten is toegenomen, maar dat dit voornamelijk gericht is het 'blauw op straat'.
Gelukkig beschouwden wij in 2010 de politie als een macht die ontzag en aanzien vereiste, dat is althans de strekking van een officieel rapport dat hier te vinden is.
Desalniettemin heeft onze samenleving in de voorgaande jaren met enige regelmaat te kampen gehad met een kloof tussen mensen die totaal geen respect hebben voor de politie, van waaruit het idee bestaat dat oom agent niet meer het respect krijgt die hij verdiend en dé mensen die inderdaad met afgunst kijken naar de handhavers van onze rechtstaat. De filosoof Jurriën Rood heeft echter ontdekt dat het geen probleem is van de politie als handhaver van onze rechtstaat, maar een maatschappelijk fenomeen waarbij gezag ondermijnt wordt door de samenleving. Ik verwijs mijn lezer dan ook graag naar het interview dat trouw heeft afgenomen in 2013.

En dan zijn wij wederom met een grote sprong aanbeland in het nu, 8 augustus 2015.
Online is er nogal veel gesproken over een interview die RTL nieuws heeft gehouden met een moedige brigadier die een open boekje heeft gedaan over haar werk. Het meest gehoorde argument was: je kiest er zelf voor. Ik ga niet verder in op dit dwaze argument, maar het spreekt voor zich dat deze en vele andere uitspraken zijn gedaan door mensen die gezag niet erkennen en zodoende het idee hebben dat de politie onbelangrijk is voor onze samenleving. Overigens geen onbelangrijk detail: in vergelijking met 2004 zijn deze uitspraken niet gedaan door Marokkaanse jongeren, maar autochtone Nederlanders.
Het zijn dezelfde mensen die de huidige acties van de politie veroordelen, waarbij zij het gevoel hebben dat "de burger opnieuw wordt genaaid door de politie" en waarom? Omdat zij niet inzien dat politie vanuit hun gezagspositie de rust handhaven binnen onze samenleving met als gevolg dat indien er een voetbalwedstrijd gepland staat en de politie besluit te gaan staken (wat geheel hun recht is!), dat de wedstrijd niet door kan gaan, omdat er niemand is die de rust en orde binnen die stad kan handhaven.
Laten wij eerlijk zijn: het grootste deel van de voetbalsupporters zijn natuurlijk fatsoenlijke mensen die in staat zijn hun emoties op dermate wijze te reguleren dat het gezellige mensen zijn om een biertje mee te drinken. Helaas zit er ook een klein deel tussen die agressief gedrag gaan vertonen, waarmee de veiligheid in het gedring komt. Niemand zit namelijk te wachten op een herhaling van de vele incidenten van 'zinloos geweld' die wij in de afgelopen paar decennia hebben meegemaakt (zoals de lange lijst van slachtoffers laat zien) en helaas is de kans op dergelijke slachtoffers nou eenmaal het grootst tijdens gebeurtenissen waarbij veel mensen aanwezig zijn binnen een relatief beperkte ruimte.

Het moment dat iemand om het leven komt vanwege zinloos geweld, zal iedereen gaan roepen: "WAAR WAS DE POLITIE!?" en wordt ineens duidelijk hoe belangrijk de politie is voor onze samenleving. Erkenning voor ontzag hebben wij niet, maar het is toch wel verdomd prettig om te weten dat er iemand is waarop wij kunnen rekenen 'wanneer de pleuris uitbreekt'.
RTL Nieuws berichtte vanmorgen dat de politie dreigt 112-meldingen te negeren. Ik juich deze keuze van harte toe! Wij hebben als samenleving namelijk het punt bereikt waarop wij pretenderen dat wij 'alles zelf kunnen regelen', tot aan het uitvoeren van het recht aan toe. Helaas gaat het individu dan voorbij aan zijn eigen vermogens of om de inleidende quote van Nietzsche aan te halen "bekwaamheid", waardoor juist die hele stabiliteit van onze samenleving in het gedring komt. Misschien wordt het eens tijd dat wij weer het gezag gaan erkennen in de vorm van een politieagent? Waarom accepteren wij wel de keuzes die wij als samenleving maken, maar wanneer wij worden geconfronteerd met de gevolgen van die keuzes, dan gaan wij stampij lopen maken en protesteren tegen degenen die de uitvoering van deze keuzes bewerkstelligen: de politie.
Ik heb een idee: laten wij de politie opheffen! Dan kunnen wij direct onze rechtstaat ook failliet verklaren en anarchie op zijn beloop laten gaan. Heerlijk, terug naar een tijd van 'wetteloosheid' en de recht van het sterktste gaat zegevieren. Ik ben voor! Wie is ook voor?
O sancta simplicatas! In welk een zonderlinge vereenvouding en vervalsing leeft de mens! Men kan zich niet genoeg verwonderen als men eenmaal zijn ogen voor dit wonder heeft geopend!
Friedrich Nietzsche - Voorbij Goed en Kwaad.
Mijn vrienden, dank voor het lezen van deze blog! Verspreid het woord: laten wij als samenleving de politie opheffen en anarchie zegevieren of laten wij teruggaan naar de situatie waarin de politie het ontzag en erkenning krijgt die het verdiend. De mens is een raar dier en onze samenleving is een ophoping van al die rare dieren. Wij hebben tijdens de ontwikkeling van onze samenleving de macht gegeven aan de politie om te handelen in situatie waarin handelen vereist is voor het terugbrengen van rust en orde binnen onze samenleving, omdat wij weten dat een dergelijke macht noodzakelijk is voor de instandhouding van onze rechtstaat. Een burger kan nou eenmaal niet dezelfde mate van gezag krijgen zoals een politieagent dat heeft.

zondag 12 juli 2015

De week waarin de EU failliet ging

Wat heeft de Europese volkerenfamilie tot een progressief in plaats van een stilstaand deel der mensheid gemaakt? Niet hun buitengewone eigenschappen, die, als zij al bestaan, een gevolg zijn en niet de oorzaak; maar hun opmerklijke verscheidenheid van karakter en cultuur. Individuen, klassen, naties zijn steeds in hoge mate verschillend van elkaar geweest; zij hebben een grote verscheidenheid aan wegen bewandeld, die elk leidden tot iets waardevols en al zijn steeds weer de mensen die op een andere weg waren onverdraagzaam voor elkaar geweest, en zou ieder het een uitstekende zaak hebben gevonden als alle anderen gedwongen waren om zijn kant uit te gaan, toch hebben hun pogingen om elkaars ontwikkeling in de kiem te smoren zelden een duurzaam succes gehad, en is elke richting blijven bestaan om op zijn beurt het goeds te ontvangen dat de anderen konden bieden. Naar mijn mening heeft Europa haar progressieve en veelzijde ontwikkeling volledig te danken aan deze verscheidenheid van wegen. - Over Vrijheid, door John Stuart Mill: pagina 122 - 123.

Ik heb in een eerder schrijven al kritiek geuit op de politieke samenwerking tussen de diverse lidstaten van de EU. Ik heb bewust opnieuw gekozen voor dezelfde inleidende tekst, omdat dit laat zien dat pluriformiteit geen struikelblok hoeft te zijn voor het vormen van een politieke unie. Sterker nog: het kan juist een kracht zijn van een unie! Dát is namelijk tevens de reden waarom de euro als munteenheid jaren werd beschouwd als de meest stabiele munteenheid van de wereld. De diversiteit van alle lidstaten van de EU zijn een belangrijke factor voor de potentiële economische kracht van de euro.
Hoe bizar is het wel niet dat de politieke betrekkingen tussen de lidstaten onderling heeft geleid tot een faillissement van de EU.

Griekenland is een land waar veel over te zeggen is en ís gezegd en waar heel veel meningen over zijn gevormd, waarheidsgetrouwe meningen en louter meningen gevormd op basis van onderbuikgevoelens.
Het groeiend negatieve sentiment over Griekenland bestaat dan ook voornamelijk uit de tweede categorie en wordt constant gevoed door een breed scala aan nieuwsartikelen waardoor zelfs belangrijke nieuwsmedia zoals RTL Nieuws zich schuldig maken aan het creëren van een negatief sentiment door keer op keer artikelen te publiceren met daarin 'feiten' begeleid door een serie aan informatie waardoor het beeld ontstaat van een land die geheel zelf schuldig is aan de situatie waarin het zich bevindt.
Terwijl de realiteit van deze situatie is die van een twee-zijdig zwaard, waarbij er sprake is van een wederzijdse (economische) afhankelijkheid tussen Griekenland en de EU.

Ik verwijs mijn lezer maar al te graag naar dit artikel waarin een verhelderende uiteenzetting is gemaakt van daadwerkelijke feiten rondom Griekenland.
De oplettende lezer vraagt zich nu af: indien Griekenland daadwerkelijk zoveel heeft hervormd, waarom blijft Rutte en al die andere politici dan krampachtig vasthouden aan de meest gehoorde uitspraak in de discussie rondom Griekenland: "Griekenland moet hervormen"? Dat, mijn beste lezer, is vermoedelijk te herleiden naar de definitie van het begrip 'hervormen'. Sinds de uitbraak van de kredietcrisis werd ons maar al te duidelijk dat het huidige systeem van het kapitalistisch model niet meer houdbaar is in onze geglobaliseerde wereld. Politici hebben hun agenda's compleet omgegooid: vooraleerst omdat er crisismanagement moest worden uitgevoerd om zodoende alle (economische) schade zoveel mogelijk te beperken (zijn ze keihard in gefaald). Vervolgens wordt er onderzocht hoe de kredietcrisis überhaupt heeft kunnen gebeuren (iets met gierigheid en te weinig controle waardoor er teveel lucht in de economie was gepompt en teveel controle waardoor men het idee had dat banken moesten worden gered in het kader van crisismanagement) en is er een plan gekomen om een dergelijke systeemcrisis in de toekomst te voorkomen (onmogelijk).

En in dat gat, lieve mensen, is Griekenland gevallen. Los van de interne problematiek dat Griekenland rijk is (lees: corruptie en grootschalige fraude), hebben landen vanwege hun radicale bezuinigingsbeleid geen geld meer over om te investeren in Griekenland. Terwijl juist Griekenland van alle landen het hardst geld nodig heeft om te investeren in nieuwe infrastructuren kwa invulling en begroting van overheidsbeleid.
Vreemd genoeg zijn dergelijke ideeën ongekend bij onze politici die enkel ogen hebben voor hun eigen financiële stromingen en zodoende een 100% garantie willen krijgen dat AL het geld dat zij (!!!) hebben uitgeleend terug wordt betaald. Want indien dit niet het geval is, moeten allerlei banken van deze noordelijke lidstaten opnieuw honderden miljoenen euro's afschrijven en dát is natuurlijk uit den boze, gezien de afgelopen crises die wij hebben gehad. Stel je toch eens voor: heb je als land een bank gered, komt deze opnieuw in de problemen vanwege een land waar ooit honderden miljoenen in zijn geïnvesteerd in de verwachting het dubbele en wellicht zelfs het driedubbele voor terug te krijgen.
Want dát is waar politici zich uiteindelijk enkel druk om maken: dat de banken opnieuw honderden miljoenen euro's moeten afschrijven op Griekse leningen, met het risico dat een bank alsnog op omvallen staat. Dat hierdoor de volledige geopolitieke stabiliteit van de EU op het spel komt te staan is kennelijk van secundair belang, want als er 1 ding is wat politici hebben geleerd, dan is het dat economische stabiliteit voor alles gaat.

Toegegeven: economische stabiliteit is van fundamenteel belang voor een natie. Het is eigenlijk bizar hoe diverse sociaal-contracttheorieën geen enkel woord schrijven over economische stabiliteit als voorwaarde voor de vorming van een stabiele samenleving. Misschien dat Hobbes daarom meer gelijk heeft dan Rousseau, met zijn 'oorlog van allen tegen allen', indien grondstoffen het primaire doel is van de natuurwet beschouwd vanuit Hobbes' filosofie. Toch behoort economie niet het primaire uitgangspunt te zijn van de stabiliteit van een samenleving, maar moet economie hand in hand gaan met de stabiliteit van een samenleving.
Dan vraag ik mij af: kunnen wij dan geen enkel begrip opbrengen voor de Grieken? Zijn wij zover afgedwaald van onze verlichtingsidealen die het Europese vasteland naar de moderne tijd en nu onze post-moderne tijd hebben gebracht? Sinds wanneer zijn vrijheid, gelijkheid en broederschap ondergeschikt gemaakt aan economische welvaart dat ieder land probeert te onttrekken aan de samenwerking van de EU? Is de EU enkel opgericht om te kunnen profiteren van elkanders welvaart of is er ook sprake van een politieke unie waarin (politieke) samenwerking bijdraagt aan economische welvaart voor elke EU-lidstaat?

Gezien de ontwikkelingen van de afgelopen weken in de kwestie rondom Griekenland bestempel ik de EU als failliet en dan wordt het wellicht inderdaad weer tijd om te stoppen met geopolitieke samenwerking. Want zelfs al zou er een nieuwe overeenkomst kunnen worden opgesteld, waarom zouden de EU-lidstaten tenslotte samenwerken met elkaar terwijl men enkel van elkaar probeert te profiteren? Je zou bijna gek moeten zijn om vanuit deze propositie een samenwerking aan te gaan met andere landen.
Dan was de Sovjet-Unie een effectievere samenwerking dan die van de EU, daarin heerste tenminste wél gelijkheid en broederschap...
En moge alles breken, wat aan onze waarheden breken- kan! Menig huis valt er nog te bouwen - Friedrich Nietzsche - Aldus Sprak Zarathoestra
Mijn vrienden, ik wens jullie allen een hele fijne zondag toe! Het zijn spannende tijden om in te leven, maar op dit moment zie ik de kwestie rondom Griekenland erg negatief in, zelfs als een rasechte optimist... Laten wij hopen dat onze (politieke) leiders uiteindelijk tot inzicht zullen komen dat er water bij de wijn moet worden gedaan, wilt de EU nog enige vorm van bestaansrecht hebben.
Een dikke knuffel van jullie semi-filosoof en wereldverbeteraar, Halbe!

zaterdag 27 juni 2015

De illusies over kwaliteit van onderwijs

Er kan geen twijfel over bestaan dat al onze kennis begint met ervaring. Want hoe zou het kenvermogen tot activiteit kunnen worden gewekt, als dat niet gebeurde doordat objecten onze zintuigen beroeren, en zo voor een deel vanzelf voorstellingen teweegbrengen, voor een deel de werkzaamheid van ons verstand aanzetten die voorstellingen te vergelijken, te verbinden of te scheiden, om zo het ruwe materiaal van zintuiglijke indrukken te verwerken tot de kennis van objecten die ervaring? In de tijd gaat er dus in ons geen kennis vooraf aan de ervaring, en met de ervaring begint alle kennis. Immanuel Kant - Kritiek van de Zuivere Rede: pagina 93. Nederlandse vertaling door Jabik Veenbaas & Willem Visser.

Knowledge then seems to me to be nothing but the perception of the connexion and agreement, or disagreement and repugnancy of any of our ideas. In this alone it consists. Where this perception is, there is knowledge, and where it is not, there, though we may fancy, guess, or believe, yet we always come short of knowledge. For when we know that 'white is not black', what do we else but perceive, that these two ideas do not agree? When we possess ourselves with the utmost security of the demonstration, that 'the three angles of a triangle are equel to two right ones', What do we more but perceive, that equality to two right ones, does not necessarily agree to, and is inseparable from the three angles of a triangle? John Locke - An Essay Concerning Human Understanding, pagina 467, engelse versie Penguin Classics.

De britse filosoof John Locke schreef eind 17e eeuw een omvangrijk werk over het 'menselijk vermogen om te kunnen begrijpen'. Daarin schreef hij niet alleen over wat hij beschouwde als een filosofische verklaring voor diverse biologische fenomenen, maar ging hij een stapje verder door te poneren in wat voor mate mensen in staat waren om kennis tot zich te nemen en wat wellicht belangrijker is: in wat voor mate mensen in staat zijn om een correcte weergave van de realiteit te aanschouwen.
Al hoewel de invloed van deze filosoof overschaduwd wordt door de invloed die de schotse filosoof David Hume had op de werken van de duitse filosoof Immanuel Kant, was Kant wel degelijk geïnspireerd geraakt door dit omvangrijke werk van John Locke.
Het was echter Immanuel Kant die een baanbrekend werk schreef, eind 18e eeuw. Sommigen zeggen dan ook dat 'Met Kant het moderne denken volwassen is geworden.'
Al hoewel ik deze uitspraak ietwat overdreven vind, kan ik niet ontkennen dat Kant voor mij persoonlijk mijn God is geworden is geworden. Tja, je moet ergens in geloven als humanist zijnde toch?

Het waren deze filosofen met hun visie op het concept 'kennis' waaraan ik moest denken toen ik dit artikel las. Blijkbaar vond de researchredactie van RTL Nieuws het belangrijk genoeg om eens te onderzoeken in wat voor mate er onbevoegde docenten voor de klas staan. En klaarblijkelijk zijn dit er 'schrikbarend veel'. Zelfs de onderwijsbond spreekt in dit artikel hiervan schande want:
"Het is heel belangrijk voor de kwaliteit van het onderwijs", zegt voorzitter Walter Drescher tegen RTL Nieuws, "leerlingen kunnen er ook tijdens hun werkende leven nog last van hebben, als ze op de middelbare school verkeerde dingen hebben geleerd".
Verder heeft het onderzoek uitgewezen dat leerlingen die veel les krijgen van onbevoegde docenten, slechter scoren op hun examens. Persoonlijk vind ik dit een uiterst opmerkelijke conclusie en vraag ik überhaupt af of de cijfers over wel/niet gediplomeerde docenten een correct uitgangspunt is voor dit onderzoek. Waarom alleen kijken naar de docenten en niet naar de diverse factoren die een school maakt: het aanbieden van onderwijs op verschillende niveau's, uitval van leerlingen, doorstroming van leerlingen naar hogere en/of lagere niveau's. Dit onderzoek komt op mij over als een gegeneraliseerde statistische test met veel te weinig variabelen, waardoor er geen goede weging is gemaakt en derhalve de gestelde conclusies geen waarheidsgetrouw beeld geven van de kwaliteit van de scholen. Dan kan de foutenmarge van de test heel hoog zijn (> 95%), maar indien de verwerking van de gegevens op zichzelf beperkt zijn, dan wordt er een conclusie gevormd op basis van onvoldoende gegevens.

Een andere zeer belangrijke kanttekening wat ik eveneens mis is het volgende: uit wat voor soort milieu komen de leerlingen? Het is vanzelfsprekend dat leerlingen die uit een lagere socio-economisch milieu komen een hogere kans hebben om uit te vallen dan leerlingen die uit een hogere socio-economisch milieu komen. Gezien het feit dat juist de grote steden vele soorten socio-economische klassen huishouden, is het aannemelijk dat hierdoor sommige scholen genoodzaakt zijn mensen aan te nemen die gekwalificeerd zijn om les te kunnen geven (HBO/Master diploma), maar nog niet bevoegd zijn.
Helaas bestaan er naar mijn weten geen databases met deze cijfers waarin op correcte wijze een gegeneraliseerde samensteling van onze samenleving is opgeslagen, want dat zou de conclusies van onderzoeken zoals deze vele malen betrouwbaarder maken.
Het enige wat statistici dan kunnen doen is gebruik maken van gegeneraliseerde modellen, waarvan er naar mijn idee waarschijnlijk voldoende opgeslagen zitten op de servers van diverse instituten zoals het SCP. Ik vraag mij dan af: heeft de researchredactie van RTL Nieuws dit gedaan? Zulke details ontbreken helaas, het enige wat ik lees is een wereldschokkende conclusie dat onbevoegden kennelijk slechter les geven dan bevoegde docenten.

In dit artikel wordt eveneens de 'lerarenbeurs' vermeld; dat is een subsidie beschikbaar gesteld door het ministerie van OCW zodat docenten die nog maar een HBO-diploma hebben een masterstudie kunnen volgen zodat zij over kennis beschikken op universitair niveau.
Zodra ik deze woorden las, moest ik denken aan een heel interessant artikel die ik enkele maanden geleden las in Vrij Nederland. Dat artikel kunnen jullie hier terugvinden, al hoewel de titel al veelzeggend genoeg is: Een master maakt je nog geen betere meester. De volgende quote benadrukt nogmaals de dwaasheid van de 'titeljacht' dat door diverse bestuurslieden wordt geopperd:
Hoewel nergens is aangetoond dat een docent met een mastertitel voor betere onderwijsprestaties zorgt dan zijn collega zonder die titel, omarmde minister Ronald Plasterk deze aanbeveling onmiddellijk. Begin 2008 maakte hij 85 miljoen euro vrij voor lerarenbeurzen. Zijn opvolgers Marja van Bijsterveldt en Jet Bussemaker zetten dat beleid enthousiast voort.
Kennisoverdracht is het adagium van onderwijs. Daarom vind ik het goed dat onze regering investeert in een kenniseconomie, want deze raakt gewoon simpelweg op met de vergrijzing van ons land. Maar zoals de heren Kant en Locke al vroeger wisten is kennis een abstract gegeven. Waarom zou iemand met een vakgerichte HBO diploma die jarenlang heeft gewerkt en bewezen heeft over voldoende vakkennis te beschikken om daarin les te kunnen geven slechter zijn dan een academicus die recentelijk is afgestudeerd? Natuurlijk is de kennis van de academicus groter dan degene met een HBO diploma, maar dat maakt niet iemand per definitie een goede docent. Anders had onze regering nooit een HBO-PABO moeten opstellen, maar enkel een universitaire PABO moeten opstellen, want het gaat tenslotte om die titel wat een goede docent maakt toch?

Persoonlijk zou ik het ook leuk vinden om een master te gaan doen. Niet alleen voor dit titel, want dat is enkel egostreling, maar vooral voor de kennis. Als zelfbenoemde wetenschapsnerd ben ik verzot op kennis, dus een master past prima in dat straatje. Maar als ik met mijn HBO-diplomaatje in staat ben om voor de klas te gaan staan en ik kan leerlingen enthousiast maken voor mijn vak en het lukt mij óók nog eens de orde te behouden in de klas, beschouw ik mijzelf toch echt wel als een goede docent. Maar nee hoor, volgens dit onderzoek ben ik geen goede docent, want ik ben nog niet bevoegd.
Uiteraard moet uiteindelijk iedereen die werkzaam wilt worden in het onderwijs zijn bevoegdheid halen. Maar die bevoegdheid is niet inherent aan kwaliteit van onderwijs, waarom zijn er anders zoveel onbevoegde docenten die les geven in de vakken informatica, filosofie, techniek en natuurkunde? Omdat de vakmensen in het bedrijfsleven belanden en daar gelukkig zijn; omdat enkele mensen die passie hebben voor hun vak en dit graag willen uitdragen hun weg vinden richting het onderwijs. En dát zijn de goede docenten: mensen die zich geroepen voelen tot het onderwijs, die een bijdrage willen leveren aan de ontwikkeling van jongeren; die bevoegdheid zegt uiteindelijk helemaal niks over de passie van het individu.

Mijn vrienden, dank voor het lezen van deze blog! Het is alweer even geleden dat ik een blog heb geschreven, ik ben zelf ook druk met ontwikkelingen die mogelijk gaande zijn in het leven, dus dan schiet het er weleens in. Maar het lezen van artikelen zoals die van RTL Nieuws zorgt ervoor dat ik direct in mijn pennetje gaat kruipen. Ik hoor graag kritiek van hen die het niet met mij eens zijn, een constructieve discussie is altijd een leerzame ervaring. Fijn weekend!
Een dikke knuffel van jullie amateurfilosoof Halbe!

maandag 4 mei 2015

De verdorven morele superioriteit van de westerse wereld

De geschiedenis van de gevoelens krachtens welke wij iemand voor iets verantwoordelijk stellen, de zogenaamde morele gevoelens dus, verloopt in de volgende hoofdfasen. Eerst noemt men bepaalde gevoelens goed of slecht zonder ook maar enigszins rekening te houden met hun motieven, maar allen wegens hun nuttige of schadelijke gevolgen. Maar al spoedig vergeet men de oorsprong van deze aanduidingen en gelooft dat aan de handelingen op zichzelf, ongeacht hun gevolgen, de eigenschap 'goed' of 'slecht' inherent is: met hetzelfde misverstand als waardoor de taal de steen zelf hard, de boom zelf groen noemt - dus doordat men in hetgeen gevolg is de oorzaak ziet. Vervolgens verlegt men het goed - of slecht-zijn naar de motieven en houdt de daden op zichzelf voor moreel dubbelzinnig. Men gaat nog verder en verleent het predikaat goed of slecht niet meer aan het afzonderlijke motief, maar aan het hele karakter van de mens, waar het motief uit komt groeien als de plant uit het aardrijk.[...]
Dus: omdat de mens zich voor vrij houdt, en niet omdat hij vrij is, voelt hij berouw en gewetenswroeging. - Friedrich Nietzsche, Menselijk al te Menselijk
, Nederlandse vertaling door Thomas Graftdijk, pagina 49 - 50.

Het is vandaag 4 mei, een dag dat in Nederland is omgedoopt tot 'dodenherdenking'. Wij, als natie, herdenken alle mensen die op tragische wijze zijn omgekomen vanwege het geweld dat mens eigen is; door politiek, door ideologie, door macht.
Vanavond om 8 uur houden wij twee minuten stilte om de doden te eren van de Tweede Wereldoorlog. Een oorlog die begon met een nationaliaal-socialistische ideologie van ene Adolf Hitler; een man die 'stond voor het volk'. Vanwege alle ellende die het duitse volk is overkomen gedurende de jaren na de Eerste Wereldoorlog was er een broeinest ontstaan voor een dergelijke totalitaire ideologie: alles wat niet paste in hun ideaalbeeld werd direct geclassificeerd als 'de vijand'.
De oorlog die in 1939 begon, wat later ontaarde in een wereldoorlog toen de grootmachten van die tijd zich ermee gingen bemoeien, heeft 5 á 6 jaar geduurd. 5 mei 1945 wordt door Nederland beschouwd als bevrijdingsdag, omdat vanaf die datum heel Nederland bevrijd was van het juk van de duitsers.

Wat heeft de oorlog gekost? Hoeveel mensen zijn er omgekomen? Ik verwijs mijn lezer hiervoor graag naar deze pagina voor een compleet overzicht.
Ik ben daarna eens gaan kijken hoeveel mensen zijn omgekomen tijdens de invasie van de geallieerden in de maanden april/mei 1944.
ca. 6600 Amerikanen
ca. 2700 Britten
ruim 900 Canadezen
Al deze mensen zijn omgekomen om ons op het Europese vasteland onze vrijheid terug te geven. Hoe ironisch is het wel niet dat de wereld tijdens een van zijn duisterse tijden verbonden was in zijn strijd voor vrijheid, terwijl de wereld anno 2015 verdeeld is in politieke ideologieën geleid door economische welvaart met de angst voor buitenstaanders. Hoe dwaas zijn de gidsnaties van volkeren zoals Nederland geworden wanneer het maatschappelijk debat over asielzoekers en het geven van geld aan giro 555 vanwege natuurrampen overschaduwd raakt door emotionele en sentimentele uitspraken zoals "EIGEN VOLK EERST!!!", terwijl het ditzelfde sentiment was in een groot land van die tijd dat heeft geleid tot de opkomst van een fascistische ideologie die uiteindelijk het complete Europese vasteland had veroverd.

Mensen hebben hun mond vol van hun morele superioriteit in het veroordelen van 'islamistische barbaren', 'haatbaarden' en 'haatpredikers', terwijl zij zich eveneens schuldig maken aan een walgelijk nationaal-socialistisch sentiment door ideologische uitspraken van hun leider op te hemelen.
Charlie Hebdo wás een aanslag op onze democratie; MH17 wás een nationale tragedie én een nationale ramp, omdat het óns volk betrof, ónze democratische ideologie.
Verdronken asielzoekers en een ontheemd land dat getroffen is door een natuurramp valt buiten ons moreel gedachtegoed, want 'zolang hier de armoede blijft bestaan hebben wij daar niks te zoeken'. Ik vraag mij af: als Amerika, Groot-Brittanië en Canada destijds ook zo hadden gedacht, zouden wij dan niet nu gewoon duits spreken?
Ich habe es niet gewüst toch? Zolang wij ons bedreigd voelen door hén die onze democratie bedreigen, zijn wij gerechtvaardigd om hulp te weigeren aan die volkeren. Waarom zouden wij? Als er iets met Groningen gebeurd worden wij toch ook niet geholpen?
Helaas vergeten deze mensen iets essentieels: indien er iets met Groningen zou gebeuren, dan zou de internationale gemeenschap ons óók helpen. Dan staan onze buurlanden Duitsland en België en zélfs Frankrijk te trappelen om ons te helpen. Want dát betekent het om te leven in een moderne wereld dat heeft geleerd van de lessen van vroeger: in vrijheid leven wij en in menselijkheid zijn wij gebonden.
En moge alles breken, wat aan onze waarheden breken- kan! Menig huis valt er nog te bouwen - Friedrich Nietzsche - Aldus Sprak Zarathoestra
Mijn vrienden, dank voor het lezen van deze blog! Ik hoop dat jullie deze blog zouden willen delen, wij leven in moeilijke tijden waarin men maar al te makkelijk terugvalt in authentieke 'nationalistisch' gedachtegoed, laten wij ons hiervoor waken. Morgen delen wij onze vrijheid, dat betekent ook vrijheid delen met hen die deze vrijheid niet kennen.
Ik wens jullie allen een hele fijne dag toe en veel plezier morgen met bevrijdingsdag. Een dikke knuffel van jullie filosoof en wereldverbeteraar, Halbe!

dinsdag 21 april 2015

Filosofisch intermezzo - Het probleem van de asielzoeker

Wat heeft de Europese volkerenfamilie tot een progressief in plaats van een stilstaand deel der mensheid gemaakt? Niet hun buitengewone eigenschappen, die, als zij al bestaan, een gevolg zijn en niet de oorzaak; maar hun opmerklijke verscheidenheid van karakter en cultuur. Individuen, klassen, naties zijn steeds in hoge mate verschillend van elkaar geweest; zij hebben een grote verscheidenheid aan wegen bewandeld, die elk leidden tot iets waardevols en al zijn steeds weer de mensen die op een andere weg waren onverdraagzaam voor elkaar geweest, en zou ieder het een uitstekende zaak hebben gevonden als alle anderen gedwongen waren om zijn kant uit te gaan, toch hebben hun pogingen om elkaars ontwikkeling in de kiem te smoren zelden een duurzaam succes gehad, en is elke richting blijven bestaan om op zijn beurt het goeds te ontvangen dat de anderen konden bieden. Naar mijn mening heeft Europa haar progressieve en veelzijde ontwikkeling volledig te danken aan deze verscheidenheid van wegen. - Over Vrijheid, door John Stuart Mill, pagina 122 - 123.

Al weken lang wordt de media gevuld met verhalen over vluchtelingen die vanuit Afrika de middellandse zee proberen over te steken met als doel een nieuwe bestaan te kunnen opbouwen op het Europese vasteland. Al weken lang verdrinken er mensen, vanwege het ogenschijnlijke rustige weer waardoor mensen het risico nemen om de middellandse zee over te steken.
Afgelopen weekend bereikte de Nederlandse media het verhaal dat een boot met ca. 700 asielzoekers was omgeslagen, waarbij het grootste deel van de mensen kwamen te overlijden. Op zichzelf is het uiteraard een tragedie wanneer mensen komen te overlijden buiten hun schuld om, maar mede dankzij het hedendaagse nationaal-socialistisch sentiment is er het idee ontstaan dat asielzoeker inferieur zijn aan de superieure 'Europeanen'. Volgens de opinie van dit type mens is het de eigen schuld van asielzoeker dat hij/zij is komen te overlijden, omdat hij/zij gewoon in het land van herkomst had moeten blijven.
Los van de maatschappelijke discussie over de bevolkingsdichtheid van ons land en de Fortuynistische cq. politieke uitspraak "vol is vol", is het vrij opmerkelijk om te lezen hoe bepaalde mensen hun mening vormen en uitten op publieke faceboogpagina's van o.a. RTL Nieuws. Sterker nog, de redactie van RTL Nieuws zag zich dan ook genoodzaakt om tijdelijk de mogelijkheid voor het plaatsen van reacties uit te zetten vanwege hun morele verontwaardiging. Dit gaf dan ook RTL Nieuws correspondent Roelof Hemmens inspiratie voor het schrijven van zijn column: 700 dode bootvluchtelingen. Mooi zo.
Ik quote dan ook uit zijn artikel twee reacties:
"Dat scheelt weer 700 uitkeringen, maal 50 jaar. Kassa."
"Jammer van die 28 overlevenden, worden weer uitvreters en mogen hier op onze kosten in therapie vanwege hun trauma’s. Ik vind het een tegenvallend einde van een heel vrolijk artikel."
Ik vraag mij af: wat is er gebeurd met de tolerante Nederlander die ooit een trotse burger was van een gidsnatie?
Mijn biologieleraar zei vroeger: "er leven meer gekken buiten het gesticht, dan in het gesticht". Gekeken naar de hoeveelheid dwaze reacties die men overal uit t.o.v. de redelijke reacties kan ik stellen dat deze uitspraak enigszins correct is. Wat leert dit ons? Is er sprake van een nationale degradatie van moreel gedachtegoed? Of staan bovenstaande uitspraken in schril contract met de werkelijkheid tussen twee politieke partijen die ideologisch recht tegenover elkaar staan: sociaaldemocratie (PvdA) vs. klassiek liberalisme (VVD).
Het post-WO2 tijdperk heeft ons het belang van de sociaal-democratie laten zien, waarbij geen ruimte kon bestaan voor extremistische opvattingen. De ironie van het bestaan van deze partijen is dat hun bestaansrecht veelal wordt ontrokken aan de tijdsgeest. De tragedies van het verleden hebben ons belangrijke lessen geleerd. Echter geldt: hoe langer het geleden is dat de les is geleerd, des te oppervlakkiger wordt de geleerde les totdat er een generatie ontstaat die een dermate anders leven leiden dat de geleerde lessen van vroeger niet meer aansluiten op het huidige leven, waardoor elke vorm van wijsheid verdwijnt.
De opkomst van de Pegida-beweging in Duitsland is dan ook uiterst opmerkelijk te noemen, juist vanwege diens verleden zoals omschreven staat in dit artikel. Er zijn zelfs bepaalde filosofen die de opkomst van extremistische groeperingen zoals IS(IS) verklaren aan de hand van het verdwijnen van een verbindende ideologie; vroeger waren dit religieuze ideologieën, tegenwoordig is er een heterogene vorm van ideologieën die allemaal in meer of mindere mate kunnen worden geplaatst onder de huidige inrichting van onze samenleving: een democratische rechtstaat. Ik nodig mijn lezer dan ook uit om dit artikel te lezen getiteld: Terreur en het verlangen naar een vijand.
Misschien had de duitse filosoof Friedrich Nietzsche dan toch gelijk toen hij deze woorden schreef:
Toen ik tot de mensen kwam, trof ik hen, zittende op een oude eigendunk: allen dachten al lang te weten, wat de mens goed is en wat kwaad. [...] En ik spoorde hen aan hun oude leerstoelen omver te werpen en alles waar die oude eigendunk maar heeft gezeten; ik spoorde hen aan te lachten om hun deugd-meesters en heiligen en dichters en wereld-verlossers. [...]
Als dichter, raadselrader en verlosser van het toeval leerde ik hun scheppen aan de toekomst, leerde ik: alles wat geweest is scheppend te verlossen. Dat, wat verleden is in de mens te verlossen en alle 'Er was' te herscheppen, tot de wil zeg: 'Maar zo heb ik het gewild! Zo zal ik het willen.' [...]
Dit is mijn medelijden met al het verledene, dat ik zie: het is prijsgegeven - prijsgegeven aan de genade, de geest, de waanzin van ieder geslacht, dat komt, en al wat was beschouwt als brug voor zichzelf. [...]
Waarvoor leven? Alles is ijdel! Leven - dat is stro dorsen; leven - dat is zichzelf verbranden en toch niet warm worden.' - Zulk ouderwets gezwets gaat altijd nog door voor 'wijsheid': omdat 't oudbakken is en beschimmeld ruikt, dáárom staat het hoger in ere. Ook schimmel adelt. [...]
Wie over oude oorsprongen wijsheid vergaarde, zie, zo een zal ten slotte naar bronnen der toekomst zoeken en naar nieuwe oorsprongen.
Aldus sprak Zarathoestra,
pagina 156 - 166.
Ik vermoed dat een groot deel van de Nederlandse bevolking het relativeringsvermogen mist om de tragedies te aanschouwen die momenteel nog altijd plaatsvinden in landen zoals Syrië, Irak en Ethiopië. De algehele beeldvorming over dit type mens is in de jaren '90 van de vorige eeuw gevormd, waarbij het immigratiedebat overschaduwd werd door de economische conjunctuur. Sterker nog: er was destijds amper een immigratiedebat, omdat de Nederlandse bevolking gedijdde in economische hoogconjunctuur. Femke Halsema heeft ons gelukkig laten weten in dit artikel dat een onderzoek gepubliceerd in 1989 bewees dat Marokkanen in grotere mate betrokken waren bij bepaalde criminele delicten: de geboorte van het marokkanendebat. Dit maatschappelijk debat raakte verscherpt wanneer verhalen over ernstige geweldsdelicten de media bereikte, waarbij diverse keren enkele marokkanen betrokken raakte.
De paarse kabinetten hebben ingezet op de multi-culturele samenleving, zonder stil te staan bij de tegenwerkende krachten die dit opriep bij de laagste socio-economische klasse. De PvdA raakte in diskrediet vanwege de aanhoudende maatschappelijke onrust en het gevoel dat zij niet werden gehoord; de VVD en D66 waren geen partijen die geliefd waren bij deze groep mensen. Waarom zouden ze? D66 was en is een progessieve partij; de mensen van deze socio-economische klasse zien het liefst niks veranderen. VVD was en is een ondernemerspartij; ook daarom zouden deze mensen niet stemmen op de VVD. Er was ruimte ontstaan voor een partij die de maatschappelijke onrust aanhoorde en een beleid poneerde die garant stond voor een stevige aanpak van de veroorzakers: het dreigende failissement van de multi-culturele samenleving. Er was behoefte aan (politieke) verandering en Pim Fortuyn was degene die deze rol zou vervullen in de vorm van zijn eigen partij: de LPF.

Iedereen die de politiek het afgelopen decennium heeft gevolgd weet wat zich daarna heeft afgespeeld. Pim Fortuyn werd op tragische wijze vermoord en de LPF werd de grootste partij al dan wel of niet 'dankzij' de wrede moord die voor dit land ongekend was. Helaas mistte de LPF hun leider en brokkelde al vrij snel het politieke bolwerk af, waardoor de partij enkele jaren later is ontbonden; er ontstond een vacuüm waar Wilders besloot in te stappen.
Waar Pim Fortuyn een visionair was, besloot Wilders als opportunist pur sang louter in te spelen op de onderbuikgevoelens van de socio-economische klasse die zich na de dood van Pim ongehoord voelde, waardoor deze partij kon groeien. Tel daarbij de kredietcrisis op waardoor grote groepen mensen hun baan verloren, waarvan het aannemelijk is dat een groot deel van deze groep mensen onderdeel uitmaakten van de eerder benoemde socio-economische klasse en de maatschappelijke onrust is compleet.
Deze groep mensen die geloven in het 'failissement van de multi-culturele samenleving' zijn dezelfde type mensen die zich schuldig maken aan xenofobisch gedachtegoed die de PVV groot heeft gemaakt; het is tevens deze groep mensen die het hardst schreeuwen in het asielzoekersdebat en wellicht bedreigd voelen vanwege alle doembeelden die de gedachten aan 'massa-immigratie' oproept. De sociale infrastructuur van Nederland komt steeds vaker onder druk te staan; niet alleen vanwege de globale economische ontwikkelingen, maar ook vanuit EU-reglementen. Vanuit dit perspectief zijn hun gedachten eigenlijk zelfs evolutionair verantwoord: zij bevinden zich in de laagste socio-economische klasse die alleen maar groeiend is door de aanwas van asielzoekers, dus gaan zij in de verdeding onder het mom van 'Mijn land wordt steeds voller; er komen steeds meer mensen die aanspraak mogen maken op de sociale voorzieningen omdat de EU hun binnenlaat. Ik voel mij bedreigd, want straks is het geld op, terwijl ik meer recht heb op geld, omdat ik geboren ben in dit land.'

Wellicht moeten wij als samenleving eens het dialoog aangaan met elkaar? Erken de angsten van deze socio-economische klasse en stel hun gerust dat 'hun land' blijft bestaan?
Wilders stijgt tenslotte in de peilingen wanneer hij in de aanval gaat op ontwikkelingen die zich afspelen binnen onze multi-culturele samenleving zoals het Zwarte Pieten Debat, waarom ontnemen wij niet Wilders zijn kruit door pro-actief het dialoog aan te gaan met de mensen?
Uiteraard is het wel een vereiste dat juist de onderste socio-economische klasse ook luistert, want anders bereiken wij als samenleving alsnog niks. Willen zij niet luisteren? Dan houdt het wat mij betreft op en dan is het aan de politiek om een menselijke oplossing te zoeken. Als land kunnen wij uiteraard niks betekenen binnen de wereldpolitiek; als natie en onderdeel van de EU kunnen wij echter wél asielzoekers die tijdelijk asiel aanvragen met open armen ontvangen en eventueel zelfs onderwijs aanbieden. Laat hun proeven van westerse vrijheden; wellicht dat hierdoor een democratisch zaadje geplant wordt in deze mensen wanneer zij ooit terug gaan naar het land van herkomst.
Bovenal: laten wij eens als EU gaan samenwerken op het gebied van immigratie, emigratie en het bieden van een stabiel en veilig continent voor hen die dit nodig hebben. Waarom zouden wij mensen terugsturen naar Syrië, wanneer wij er zelf niet eens zouden willen zijn? Wellicht is het een idee voor de eerder genoemde socio-economische klasse om eens na te denken bij de beweegredenen van asielzoekers: wellicht zijn het niet louter gelukszoekers, maar zijn zij enkel op zoek naar een plek waar zij veilig zijn? Ik zou weleens een gesprek willen zien van de persoon die één van de uitspraken heeft gedaan zoals verwoord in het artikel van RTL Nieuws en een asielzoeker. Wellicht dat de desbetreffende persoon tot de volgende conclusie komt: 'Zij en ik zijn niet eens zo heel verschillend van elkaar.
Is there, or is there not, one thing that every citizen has to have if society is to exist at all? [...] It's respect for what's right, and moderation, and religiousness, and in short, what I refer to as the quality of being a good man.
Protagoras, door Plato
, pagina 25 v.d. engelse vertaling door Pengiun Classics.
Mijn vrienden, ik dank jullie allen voor het lezen van dit blog! Het was een complex stukje literatuur, maar ik heb in elk geval wel een compleet beeld kunnen vormen van het (politieke) probleem van asielzoekers. Ik heb in elk geval genoten bij het schrijven van dit stuk en ik hoop dan ook dat jullie hebben genoten van het lezen van mijn blog. Ik wens jullie in elk geval allemaal een hele fijne avond toe! Een dikke knuffel van jullie amateurfilosoof en wereldverbeteraar, Halbe.

dinsdag 17 maart 2015

Het holle politieke begrip dat Vrijheid van Meningsuiting heet

Als wij de geschiedenis van het denken bekijken, of ons gewone dagelijkse gedrag, hoe komt het dan dat geen van beide er veel slechter voorstaan dan nu het geval is? Stellig niet door de ingeboren kracht van het menselijk begrip; want over elke zaak die niet direct voor zichzelf spreekt, zijn negenennegentig mensen volstrekt niet in staat te oordelen, op elke honderdste die dat wel kan; en dat vermogen van die honderdste is maar betrekkelijk; want het merendeel van de eminenste persoonlijkheden uit het verleden hing tal van opvattingen aan waarvan wij nu weten dat zij onjuist waren, en zij deden en stemden in met talloze dingen die nu niemand meer zou goedkeuren. [...]
Hij is in staat zijn vergissingen recht te zetten, door zijn ervaring te gebruiken en door er over te spreken. Niet door zijn ervaringen alleen. Men moet erover spreken, om te weten hoe de ervaring moet worden uitgelegd. Verkeerde opvattingen en gebruiken wijken op den duur voor feiten en argumenten; maar als men wil dat feiten en argumenten op de geest enige indruk maken, dan moeten zij verklaard worden. [...]
Hoe komt het wanneer iemands oordeel werkelijk vertrouwen verdient? Omdat hij zijn geest heeft opengesteld voor kritiek op zijn opvattingen en gedrag.
- John Stuart Mill, Over Vrijheid
: pagina 57/58.

Het is ruim twee maanden geleden dat er een bloedige aanslag werd gepleegd op het hoofdkantoor van het satirische blad Charlie Hebdo. 7 Januari 2015 stond de hele (westerse) wereld verenigd in zijn roep om de vrijheid van meningsuiting. Politici, instituten, organisaties met een religieus fundament; iedereen veroordeelde de bloedige aanslag die naast de levens van diverse kunstenaars ook heeft geleid tot een barbaarse executie van een bewaker, die later ook zelf een moslim bleek te zijn. Moslims die andere moslims vermoordden in de naam van Allah de Grote, oh de ironie!
In het verlengde van deze barbaarse daad ontstond een broederschap dat werd verwoord met de woorden Je Suis Charlie. Mensen gebruikten dit motto om hun steun te betuigen aan de vrijheid van meningsuiting, aangezien deze steeds vaker onder druk komt te staan vanwege de de botsing van ideologieën tussen fundamenteel-religieuze opvattingen en westerse vrijheden.
Deze morele vorm van broederschap werd zelfs politiek gedragen, waarop werd besloten een mars voor de republiek te houden door de straten van Parijs. Hiermee wilden de regeringsleiders laten zien niet te zwichten voor terrorisme en de fundamenten van moderne (westerse) democratieën te eren en te zullen verdedigen waar dit nodig wordt geacht.

Vandaag, 17 Maart 2015, wordt er geen woord gerept over het belang van de vrijheid van meningsuiting. De 'dagelijkse gang van zaken' is weer van toepassing. Enkel een journalistiek medium zoals De Correspondent behoudt zich voor om niet mee te doen aan de waan van de dag. Tenslotte is hun motto Een dagelijks medicijn tegen de waan van de dag.
Nationaal gezien wordt er überhaupt weinig aandacht geschonken aan dit concept, want alle aandacht wordt opgeëist door de politieke partijen die hard bezig zijn te strijden voor hun bestaansrecht op het publieke podium door het uitdelen van rozen want: 'Nederland moet Sterker & Socialer!' omdat men 'Koers houdt!'. Stel je toch eens voor dat je meer tijd bent aan het besturen van het land dan het bedrijven van politiek, het moet niet te gek worden.
Hoe triest is het dan wel niet om een nieuwsbericht te lezen over een man die in Utrecht woont en waarbij al twee keer een steen door het raam is gegooid, hoogst vermoedelijk vanwege het feit dat hij de voorpagina van het NRC op zijn raam had geplakt waarop onderstaande Charlie Hebdo cartoon te zien is.


Opzich is dit nog niet eens hetgeen mij het meest zorgen baart. Tenslotte leven wij in een turbulente tijd en zijn er zelfs hier in Nederland mensen die het eens zijn met de aanslag op Charlie Hebdo. Dat zij vergeten dat juist deze daad kenmerkend is voor het totalitaire denken vanuit een fundamenteel-religieuze ideologie is klaarblijkelijk een waarheid dat voor deze groep niet te begrijpen is.
Wat ik zorgelijk vind is dat een burger die laat zien solidair te zijn met de vrijheid van meningsuiting wordt bedreigd in zijn vrijheid vanwege het uitten van een mening dat door de ander klaarblijkelijk wordt opgevat als zijnde 'beledigend'. Oh wat heerlijk om te kunnen constateren dat de vrijheid van meningsuiting gepaard gaat met de vrijheid van beledigen!
De duitse filosoof Friedrich Nietzsche heeft eind 19e eeuw al geopperd voor een 'nihilistisch leven', los van elke vorm van moraal. Laten wij hem eren door vanaf morgen ons te ontdoen van alle morele kaders en nieuwe morele kaders te vormen, niet op basis van zogenaamde 'religieuze normen', maar op basis van gelijkwaardigheid vanuit de humanistische leer. Laten wij de verlichting eren; zij heeft ons tenslotte geleerd te denken buiten de conventionele kaders, waarom zouden wij ze vanuit een conservatief denken moeten handhaven?

Ik vraag mij alleen het volgende af: waar blijft de politieke verontwaardiging? Waarom durven politieke partijen hun vingers niet te branden aan een 'morele verontwaardiging van dit incident'?
Waar blijft Wilders met zijn uitspraak: 'Zie je wel, de oorlog met de islam is ontketend!'? Waar blijft Samson met zijn relativerende uitspraak: 'De moslimgemeenschap heeft de aanslag op Charlie Hebdo veroordeeld. Deze daad is verwerpelijk, maar kan niet worden verwijt aan de complete moslimgemeenschap.'? Waar blijft Rutte met zijn opvattingen?
De hele westerse wereld heeft zijn mond vol van Vrijheid van Meningsuiting, maar zodra deze geschonden wordt blijft elke vorm van morele verontwaardiging uit vanwege de aandacht die aan 'belangrijkere zaken' wordt geschonken. Goh, hoe komt het toch dat terrorisme grip krijgt op westerse bevolkingen? Wellicht vanwege een gemis aan collectiviteit? Of zoals prachtig verwoord in dit artikel:
De existentiële leegte van het mondiale neo liberalisme.
Hieruit volgt een taak voor onze politici om zich in te zetten voor de vrijheid van meningsuiting. Niet als een hol begrip dat als uitgangspunt fungeert voor morele verontwaardiging waneer ergens een barbaarse daad heeft plaatsgevonden, maar als politiek ideaal om na te streven. Er is namelijk maar één enkele politicus die zich hiervoor durft in te zetten. Hoe ironisch is het wel niet dat deze politicus neerlands grootste xenofoob is. En waarom is hij dat geworden? Omdat zijn politieke identiteit wordt vormgegeven dankzij het bestaan van een vijand: de islam.
O sancta simplicatas! In welk een zonderlinge vereenvouding en vervalsing leeft de mens! Men kan zich niet genoeg verwonderen als men eenmaal zijn ogen voor dit wonder heeft geopend!
Friedrich Nietzsche - Voorbij Goed en Kwaad.
Mijn vrienden, dank voor het lezen van dit korte blog! Laten wij met zijn allen zorg dragen voor het verspreiden van de vrijheid van meningsuiting. Laat de verlichting niet ten gronde gaan aan religieus-fundamentalisme, maar laten wij met zijn allen het dialoog aangaan met elkaar. Ik wens jullie allen een hele fijne avond toe. Een dikke knuffel van jullie amateur-filosoof, Halbe!

zaterdag 31 januari 2015

Hoe een camera, een poepluier en een verwarde man de afgelopen week Nederland in zijn greep had

De onschuld is onwetendheid. In de onschuld is de mens niet bepaald als geest, maar psychisch bepaald in onmiddelijke eenheid met zijn natuurlijkheid. De geest is dromend aanwezig in de mens. Deze opvatting stemt geheel overeen met die van de Bijbel, die door aan de mens in de onschuld de kennis van het onderscheid tussen goed en kwaad te ontzeggen, de staf breekt over alle katholieke fantastarij over verdiensten.
In deze toestand is er vrede en rust; maar tegelijk is er iets anders: het is geen onvrede en geen strijd, want er is niets om mee te strijden. Wat is het dan? Het niets. Maar welke werking heeft het niets? Het baart angst. De diepe geheimenis van de onschuld is, dat ze tegelijkertijd angst is. Dromend projecteert de geest zijn eigen werkelijkheid. Die werkelijkheid is niets, maar dat niets ziet de onschuld bestendig buiten zich.
Het begrip angst wordt in de psychologie vrijwel nooit behandeld. Ik moet er daarom op wijzen dat angst volstrekt verschilt van vrees en gelijkaardige begrippen, die altijd refereren naar iets bepaalds, terwijl de angst de werklijkheid van de vrijheid als mogelijkheid tot de mogelijkheid is. - Soren Kierkegaard: Het Begrip Angst
, pagina 46/47.

28 januari 2015
Om 8:30 wordt er melding gemaakt van een verdacht pakketje op station Leiden Centraal, dat vastgeplakt was aan een paal. Een kwartier later wordt het station ontruimd vanwege de 'dreiging van een bom'.
Om 9:00 wordt 15 km verderop in het plaatsje Zoetermeer bij de tramhalte Javalaan eveneens melding gemaakt van 'verdachte omstandigheden'. Een individu zou een pakketje hebben gegooid in een prullenbak naast de tramhalte. Uiteraard waren dergelijke omstandigheden verdacht en houdt men rekening met een 'vieze bom' (een bom dat besmet is met radioactief materiaal), dus is er besloten om de tramhalte te ontruimen.
Even was er sprake van een terroristische dreiging en was de publieke leefsfeer ontregelt. Totdat men tot de ontdekking kwam dat het pakketje op Leiden Centraal het gevolg was van miscommunicatie tussen een reclamebureau zelf ingeschakeld door de NS en de vieze bom enkel in de biologische zin van het woord een vieze bom bleek te zijn: poepluiers.

29 januari 2015
Om 19:45 staat een jong uitziende man in een net pak bij de ingang van het mediapark. Hij zou een bezoeker zijn voor een radioprogramma, maar de beveiliging geloofde hem niet. Vervolgens overhandigde hij een briefje waarin samengevat het volgende geschreven stond:
Ik ben hier namens een hackerscollectief. Samen met vijf plus 98 hackers staan wij klaar om diverse cyberaanvallen uit te voeren. U gaat het gebouw niet ontruimen en u zal niks overkomen zolang u mijn eisen inwilligd. Ook zijn er acht zware explosieven door het land geplaatst, die radioactief materiaal bevatten. Wij willen zendtijd om live op televisie onze boodschap te verkondigen.
Toen deze man ook nog eens een pistool liet zien mét een geluidsdemper was de beveiliger overtuigd van de ernst van de zaak en nam deze mee. Dankzij snel handelen kon deze man echter worden geleid naar een lege studio dat enkel in de middag wordt gebruikt. Daar werd hij aan de praat gehouden zodat de politie kon worden ingeschakeld, de beelden van deze gebeurtenis spreken voor zich.
Achteraf gezien bleek het wapen nep te zijn, waren alle geuitte bedreigingen nep en was hij ook geen deelgenoot van een hackerscollectief en was het louter een individuele actie. Een gebeurtenis dat alle schijn had van een terroristische actie bleek later een gebeurtenis te zijn onder leiding van een verwarde man, die naar alle waarschijnlijkheid een complotdenker was. De gehele NOS-redactie is op geen enkel moment in gevaar geweest.

30 januari 2015
Het land ontwaakt met dezelfde perceptie op veiligheid: terrorisme is alom aanwezig en wij als samenleving moeten dan ook bedacht zijn op een op handen zijnde terroristische aanslag.

Wat kunnen wij opmaken uit bovenstaande gebeurtenissen? Is er verkeerd gehandeld? Is er overdreven gereageerd? Is onze perceptie op veiligheid zodanig aangetast door de opkomst van IS(IS) en de globale aanslagen met terroristische grondslag, waarvan de aanslag op Charlie Hebdo de meest ernstigste was dat wij als land, als samenleving niet meer in staat zijn te vertrouwen op elkander?
Wilders (uiteraard) deed nog eens een schepje bovenop alle gebeurtenissen door te stellen: wij leven in de naïviteit van de jaren 60 van de vorige eeuw, uitgesproken in dit filmpje.
Hoe ironisch is het wel niet dat juist in een tijd waarin ons perceptie op veiligheid onder druk komt te staan dat het kunnen vertrouwen op elkaar juist van fundamenteel belang is voor ons perceptie op veiligheid en dat het (fascistisch) gedachtegoed van de PVV dit proces van het creëeren van vertrouwen fundamenteel beschadigd door de (culturele) verschillen tussen volkeren op een dermate wijze uit te dragen dat het leidt tot verder wantrouwen van elkander. Want ja, hoe kán je in godsnaam die potentiële terrorist vertrouwen?! Het is tenslotte een aanhanger van een tegengestelde ideologie van waaruit een botsing van ideologiën ontstaat.

Het zijn dergelijke vooroordelen jegens andersdenkenden; vooroordelen voortkomend uit de huidige culturele sentimenten dat leidt tot een verdere afbrokkeling van sociale cohesie onder groeperingen die ondanks hun culturele verschillen nog altijd in staat zijn om samen te werken; die allemaal bijdragen aan onze prachtige multi-culturele samenleving. Het wordt eens tijd om te stoppen met bang te zijn voor de ander, bang voor andere culturen, bang voor een tegengestelde ideologie. Het wordt tijd dat wij het dialoog met elkaar aangaan! Durf jouw eigen ideologie te bekritiseren, tenslotte leven wij nog altijd in een land met een vrijheid van meningsuiting dat ons de vrijheid geeft om onze eigen ideologie te bekritiseren.
Vinden wij dit eng? Is de gedachte van introspectief denken dermate confronterend dat het individu bang is om diens eigen ideologie te bekritiseren? Gelukkig hebben wij eveneens de vrijheid om de ideologie van een ander te bekritiseren, zodat het individu wordt gedwongen om kritisch te blijven denken over diens eigen ideologie, zodat uiteindelijk onze cultuur zich kan ontwikkelen naar hogere vormen van cultuur.
Hij is het allerbest die alles zelf inziet.
En ook hij is op zijn beurt goed die luistert als iemand goed heeft gesproken.
Maar wie noch zelf inzicht heeft, noch naar een ander luistert
en zich diens woorden inprent, is daarentegen een nutteloze man.
Aristoteles - Ethica Nicomachea
: pagina 82.
Mijn vrienden, ik dank u voor het lezen van dit schrijven. Een zekere man zei eens tegen mij: angst is een goede raadgever. Helaas heeft dit individu het fout, angst is helemaal geen goede raadgever. Angst is irrationaliteit pur sang. Wees enkel bewust van de gevaren van de mens, maar durf ook elkander te vertrouwen. Als wij tenslotte elkander niet meer kunnen vertrouwen, waarom leven wij dan in een samenleving?
Een dikke knuffel van jullie semi-filosoof en wereldverbeteraar, Halbe!

woensdag 7 januari 2015

Oorlog voor de Vrijheid van Meningsuiting!

Ach, waar ter wereld zijn groter dwaasheden geschied dan bij de medelijdenden?
Wee alle liefhebbenden, die niet nog een hoogte kennen, welke boven hun medelijden uitsteekt!
Eens heeft de duivel aldus tot mij gesproken: 'Ook God heeft zijn hel: dat is zijn liefde tot de mensen'.
En onlangs hoorde ik hem dit woord zeggen: 'God is dood; aan zijn medelijden met de mensen is God gestorven.'
Friedrich Nietzsche, Aldus sprak Zarathoestra
: pagina 183.


Freedom of Thought

About 1707, at the time when the English won the battle of Saragossa, protected Portugal, and for a while gave Spain a king, lord Boldmind, a field officer who had been wounded was taking the waters at Barèges. There he met count Medroso, who was also taking the waters [...].
Boldmind: So you are a tipstaff of the Dominicans? What a shabby trade!
Medroso: What do you expect? We aren't allowed to write, nor to talk, not even to think. If we speak it is easy to interpret our words, let alone our writings. [...] As the can't condemn us for our secret thoughts, they threaten to burn us in eternity by order of god himself if we don't think like the Dominicans. They have convinced the government that if we had common sense the whole state would be in ferment and the nation would become the unhappiest on earth.
Boldmind: Does it seem to you that we are unhappy? Do you find that the Dutch, who have robbed you of nearly all your discoveries in the Indies, and who today are among your protectors, are cursed by god for having given the press complete freedom and for trading in men's thoughts? Was the Roman empire less powerful because Tullius Cicero wrote freely?
Medroso: I don't know; but I have been told that the Catholic religion, Basque and Roman, would be lost if men began to think. [...]

Boldmind: Isn't it true that there would have been no Christianity if the frist Christians hadn't had freedom of thought? [...]
I mean that if Tiberius and the first emperors had had Dominicans, who would have prevented the first Christians form having pens and ink, had free thought not long been permitted in the Roman empire, it would have been impossible for the Christians to establish their dogmas. So, since Christianity constituted itself only by means of freedom of thought, by what contradiction, by what injustice does it now wish to annihilate the freedom on which alone it is founded?
What greater business is there in the world than that of our eternal happiness and misery? There are a hundred religions in England all of which damn you if you believe in your dogmas, which they call absurd and impious. You should therefore examine these dogmas.
It's up to you to learn to think. You were born with intelligence. He who knows no geometry can learn it. Every man can educate himself. Dare to think for yourself.
Medroso: It's said that if every thought for himself there would be utter confusion.
Boldmind: Quite the contrary. When people go to see a play, each one expresses his opinion of it, and peace is not troubled.
Medroso: So you believe that my mind is a galley slave?
Boldmind: Yes, and I should like to free it.
Medroso: But if I'm satisfied in the galleys?
Boldmind: In that case you deserve to be there.

Voltaire, Philosophical Dictionary
: pagina 278 - 281.

Vandaag was het een zwarte dag voor de vrijheid van meningsuiting. Om 12:00 stopte in Parijs een zwarte Citroën voor het kantoor van het Franse tijdschrift genaamd Charlie Hebdo en vermoordden in koele bloede 12 mensen, waaronder een politieagent die gewond op de grond lag. De daders beschouwden zichzelf kennelijk als beul, want de politieagent werd geen genade geschonken en ter plekke geëxecuteerd. Tijdens dit geweld werden de nodige leuzen uitgeschreeuwd die suggereerden dat het ging om een aanslag vanuit een islamitisch fundamentalistische grondslag zoals de bekende Alluh Ahkbar. Toen zij terug renden naar hun auto werd er vervolgens gezegd: Wij hebben Charlie Hebno vermoord.
De wreedheid, de barbaarsheid van deze daad geeft een hoop stof tot nadenken.

Ik denk dat de tijd is aangebroken voor oorlog. Niet een oorlog in de politieke zin van het woord, maar een oorlog in de figuurlijke zin van het woord.
De westerse wereld is sinds 9/11 bekend met het fenomeen dat terrorisme heette en sindsdien is de vrijheid van meningsuiting eveneens onder druk komen te staan. Mensen die zich bedienen van de vrijheid van meningsuiting zoals Theo van Gogh zijn in koele bloede vermoord.
Toen Hans Teeuwen besloot een ode te brengen aan Theo van Gogh tijdens de onthulling van het standbeeld 'De Schreeuw' door een vrolijk gedichtje uit te dragen onder begeleiding van spraakmakende woorden werd hij uitgenodigd in het programma 'Meiden van Halal' om zijn woorden te verdedigen. Hij had namelijk de 'Meiden van Halal' beledigd, door zijn gedicht te eindigen met de woorden: Dan laat ik mij pijpen door de meiden van Halal.

Bij het satirische blad Charlie Hebdo waren zij ook van mening dat niks heilig was. De bekende spotprenten die waren gemaakt door de deense cartoonist Kurt Westergaard in 2005 hadden eind 2005, begin 2006 geleid tot massale protesten en zelfs boycot van Deense producten in islamitische landen. Wat had deze man voor verschrikkelijk daad begaan? Hij had cartoons gemaakt waarin de spot werd gedreven met Mohammed (!!!) de heilige (!!!) profeet van de Islam (!!!). Vanuit sympathie waren deze cartoons eveneens in 2006 gepubliceerd in een uitgave van Charlie Hebdo. En ook zij werden toen bedreigd, wat uiteindelijk leidde tot ontploffing van een brandbom in 2011.

Kan je nagaan, alleen vanwege publicatie van enkele cartoons zijn mensen, 'moslims' zó enorm op hun teentjes getrapt, dat zij besluiten over te gaan tot geweld?! Hoe barbaars ben je? Hoe onderontwikkeld ben je dan als individu om over te gaan tot geweld bij het aanschouwen van enkele spotprentjes?
Ik doe hierbij een maatschappelijke oproep om over te gaan tot oorlog, een Oorlog voor de Vrijheid van Meningsuiting! Laten wij met zijn allen als natie een eenheid vormen achter de vrijheid van meningsuiting dat eveneens inherent is aan de vrijheid om te beledigen.
Vrijheid is schijnbaar een concept dat voor een bepaalde groep mensen een bedreigend concept is. Als het mensen drijft tot geweld, dan voelt het individu zich klaarblijkelijk enorm bedreigd. Kierkegaard schreef hierover in de 19e eeuw het volgende:
Dat de menselijke natuur van dien aard moet zijn dat ze de zonde mogelijk maakt, is psychologisch gesproken helemaal waar, maar deze mogelijkheid van de zonde tot haar werkelijkheid worden, dat daagt de ethiek uit tot verzet en klinkt voor de dogmatiek als een godslastering, want de vrijheid nooit mogelijk; zodra ze er is, is ze werkelijk, in dezelfde zin als men in een oudere filosofie heeft gezegd: wanneer het bestaan van God mogelijk is, is het ook noodzakelijk.
Zodra de zonde werkelijk is gesteld, is de ethiek present en volgt ze elke stap die de zonde zet. Hoe zij is ontstaan, dat raakt de ethiek niet: wel staat voor de ethiek vast dat de zonde als zonde in de wereld is gekomen. Nog minder echter dan met haar ontstaan laat de ethiek zich in met het stilleven van haar mogelijkheid.
Hieruit kunnen wij afleiden dat iemand in de 19e eeuw al wist dat het religieus concept van 'de Zonde' een psychologisch construct is dat enkel bestaat bij de gratie van het filosofisch concept 'Vrijheid'.
Moraalfilosoof Nietzsche heeft ons echter laten zien dat morele begrippen zoals 'de Zonde' geen enkele waarde hebben zonder context. Wat kunnen wij hieruit opmaken? Dat de vrijheid van westerse democratieën een dreiging is voor religieus fundamentalisme waarin belangrijke begrippen zoals 'de Zonde' hun waarde hebben verloren. Zijn fundamentalisten dan verloren in hun vrijheid? Ik weet het niet...

Wat ik wel heb geleerd is dat de vrijheid van meningsuiting geen moraal element kent, zoals te lezen is in een vorig schrijven. Als ik de profeet Mohammed wil beledigen, dan doe ik dat! Als ik de volgende stelling uitdraag: Mohammed is een leugenaar. Allah is dood, net als God, dat doe ik dat. Die vrijheid heb ik in een democratie! En geen enkel mens het recht heeft om mijn vrijheid in te perken.
Wat rest mij nu nog te zeggen? Dat de strijd is begonnen: cartoonisten, kunstenaars, schrijven en columnisten, laat de wereld zien dat de vrijheid van meningsuiting een fundament is van een democratie!

Mijn vrienden, dank voor het lezen van dit schrijven. Geen diepgaand schrijven dit keer dat mensen aanzet tot denken, maar een schrijven dat mensen aanzet tot handelen. Geef niet toe aan terrorisme, het moment dat wij de vrijheid van meningsuiting gaan inperken is het moment dat wij net zo goed een kalifaat kunnen invoeren. Wat is tenslotte vrijheid als je er geen gebruik van maakt? Een fijne avond allemaal, een dikke knuffel van jullie amateurfilosoof Halbe!