Vandaag las ik op de site van RTL Nieuws dat Paul de Leeuw is bedreigd! En waarom? Omdat hij 'toevallig' werkzaam is bij de VARA en dat was blijkbaar voor enkele mensen de doorslaggevende factoren om hem te bedreigen.
Zoals wij allemaal weten was er enkele weken geleden een kleine rel ontstaan rondom meneer Wilders die zich zwaar beledigd voelde door een bepaalde cartoon zoals hier te zien is. Nu moet ik ook toegeven dat dit toch wel op het randje van de fatsoen balanceert, maar laten we niet vergeten wat voor uitspraken meneer Wilders heeft gedaan. Ook deze uitspraken balanceren soms op het randje van een concept genaamd fascisme en was dat niet iets wat voornamelijk van toepassing was in het duitsland ten tijde van de jaren '30 voordat Hitler het duitse volk had opgehitst tegen de joden?
En nu doet meneer Wilders huilie huilie omdat zijn wereldidee van het opzetten van tuigdorpen wordt gedegradeerd tot een synoniem van concentratiekampen.
Het gevolg is dat er een oproep werd gedaan aan de achterban van de PVV om actie te ondernemen tegen de VARA en diens gelieerde groeperingen. En wat zijn de gevolgen? Men gaat mensen lopen bedreigen!
De PVV, de partij die zijn mond vol heeft over vrijheid van meningsuiting en het land teruggeven aan hen van wie het land origineel aan toebehoort laat zijn botte tanden zien aan hen die het lef hebben om te tornen aan de macht van de partij van de selectieve vrijheid.
Ik vraag mij eerlijk af, hoe laf kan je zijn dat je mensen gaat lopen bedreigen om zoiets als een cartoon?! Hoe simplistisch kan je wel niet zijn dat je je volledig laat leiden door je emoties zonder ook maar een enkele rationele inslag te gebruiken. Dat de mensen in het Midden-Oosten zo bijzonder emotioneel hebben gereageerd over de beruchte deense cartoons valt nog wel enigszins te begrijpen, maar dat wij hier in dit ontwikkeld land niet meer in staat zijn om onderscheid te maken tussen een spotprent dat puur gericht is op provocatie en een duidelijke belediging aan het adres van een persoon danwel fractie vind ik toch écht te gek voor woorden. Want dat is waar het uiteindelijk om gaat in deze hele kwestie. Mensen zijn op hun pik getrapt en daarvoor gaan ze blindelings om zich heen slaan.
Ik vraag mij nu af wat de mening is van meneer Wilders over deze cartoons, zal hij wellicht zijn mening nuanceren nu hij als eigen persoon het onderwerp is geworden van een spotprent? Zal hij wellicht toch enigszins begrip kunnen opbrengen voor een volk dat zo andersdenkend is dan hem? Ik betwijfel het, want de pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet - geprezen zij het fasicme!
Mensen, ik wens ieder een heel fijn weekend toe!
Een dikke knuffel van Halbe - wereldverbeteraar pur sang
vrijdag 25 februari 2011
maandag 14 februari 2011
De bitterzoete smaak van het leven
Wat doe je als je het leven door je strot gedouwd hebt gekregen? Als je het gevoel hebt dat elke dag een gevecht is overleving? Wanneer je wordt overspoeld door een intensiteit aan emoties, gedachten en jouw diepste innerlijke wensen?
Simplistisch gezegd zijn er twee mogelijkheden. 1) je pleegt zelfmoord, want dat betekent dat je niet in staat ben om de grillen van het leven te weerstaan. 2) je bljift doorgaan met het vechten, hoe intens de hoeveelheid aan emoties, gedachten en innerlijke wensen zijn, zolang je blijft leven blijft het gevecht voortgaan.
Gezien het feit dat zelfmoord nooit iets is geweest dat aan mij gelegen was, zijn de momenten waarop ik overspoeld wordt door de vloedgolf aan emoties de momenten waarin de natuur van mijn persoonlijkheid boven komt drijven. Ik weet dat er in mij een rebel zit. Het is dezelfde rebel die mij regelmatig in de problemen brengt, wanneer ik weer eens stronteigenwijs ben. Maar het is ook dezelfde rebel die mij zover heeft gebracht in het leven, het is de vechtersbaas in mij.
Sinds ik ben begonnen met het lezen van filosofie heb ik een intense ontwikkeling meegemaakt. Langzaam ben ik me gaan verdiepen in de mysteriën van het leven, in de complexiteit dat het leven is. Iets wat ik al jarenlang probeer te doordringen, dé vraag des levens: “waarom?”
Waarom lopen de dingen zoals ze lopen? Waarom gebeuren er dingen in ons leven waar wij geen macht over hebben? Is het een entiteit dat met touwtjes ons leven bepaald? Of is het onze noodlot waar wij naartoe leven en waar wij onherroepelijk danwel onbewust naar luisteren?
Determinisme is voor mij een fascinerend concept. Het is gefundeerd op ons menselijk bewustzijn en de mogelijkheid voor het kiezen van een pad des levens dat wij bewandelen. Ironisch eigenlijk als je nagaat dat de keuzes die wij maken gebaseerd zijn op de wijsheid die wij hebben verkregen uit het verleden. Het heden is een reflectie van het verleden – dwaal dus niet in het verleden maar leef in het heden met het zicht op de toekomst.
En toch kan je veronderstellen dat het toekomstige pad dat wij aanleggen gefundeerd is op ons verleden, omdat de keuzes onlosmakelijk verbonden zijn met ons verleden. Bestaat er dan wel zoiets als een menselijke wil? Kan een concept zoals het determinisme wel existeren? Ik denk wel degelijk dat wij een beperkte hoeveelheid invloed kunnen uitoefenen op ons leven, maar dat deze invloed en de daaruit volgende mogelijkheden sterk beperkt worden door ons verleden. En dat is iets wat een hoop niet kunnen bevatten, of eigenlijk willen bevatten. Wij willen niet accepteren dat er iets existeert dat bepaald hoe wij uiteindelijk ons leven zullen indelen, daarvoor zijn wij te arrogant door de illusie die wij hebben gecreëerd vanwege de invloed die wij kunnen uitoefenen door onze vrije wil.
De vrije wil is een leuk concept, maar het is nog altijd afhankelijk van de som van onze menselijke rede en onze emoties. En zijn onze emoties niet per definitie verbonden aan de associatie van denkbeelden die wij creëren met een bepaald object? Wij hebben ooit in onze hoofd een verbinding gemaakt tussen object X en een emotie die dit object bij ons oproept door de indruk die het object achterlaat. Dus dat toont de eerder gelegde correlatie aan namelijk dat ons heden een reflectie is van ons verleden.
Wat is het leven toch een mooi iets, met de illusie van de vrije wil die wij onszelf hebben opgelegd. De realisatie van dit concept laat een bitterzoete smaak achter. Ignorance is bliss en god is het equivalent van satan dat hij ons deze pijn laat ervaren. Prachtig toch, het leven! Toch maar zelfmoord plegen?
Mensen, ik wens ieder nog een fijne dag toe.
Een dikke knuffel van jullie semi-filosoof, Halbe
Simplistisch gezegd zijn er twee mogelijkheden. 1) je pleegt zelfmoord, want dat betekent dat je niet in staat ben om de grillen van het leven te weerstaan. 2) je bljift doorgaan met het vechten, hoe intens de hoeveelheid aan emoties, gedachten en innerlijke wensen zijn, zolang je blijft leven blijft het gevecht voortgaan.
Gezien het feit dat zelfmoord nooit iets is geweest dat aan mij gelegen was, zijn de momenten waarop ik overspoeld wordt door de vloedgolf aan emoties de momenten waarin de natuur van mijn persoonlijkheid boven komt drijven. Ik weet dat er in mij een rebel zit. Het is dezelfde rebel die mij regelmatig in de problemen brengt, wanneer ik weer eens stronteigenwijs ben. Maar het is ook dezelfde rebel die mij zover heeft gebracht in het leven, het is de vechtersbaas in mij.
Sinds ik ben begonnen met het lezen van filosofie heb ik een intense ontwikkeling meegemaakt. Langzaam ben ik me gaan verdiepen in de mysteriën van het leven, in de complexiteit dat het leven is. Iets wat ik al jarenlang probeer te doordringen, dé vraag des levens: “waarom?”
Waarom lopen de dingen zoals ze lopen? Waarom gebeuren er dingen in ons leven waar wij geen macht over hebben? Is het een entiteit dat met touwtjes ons leven bepaald? Of is het onze noodlot waar wij naartoe leven en waar wij onherroepelijk danwel onbewust naar luisteren?
Determinisme is voor mij een fascinerend concept. Het is gefundeerd op ons menselijk bewustzijn en de mogelijkheid voor het kiezen van een pad des levens dat wij bewandelen. Ironisch eigenlijk als je nagaat dat de keuzes die wij maken gebaseerd zijn op de wijsheid die wij hebben verkregen uit het verleden. Het heden is een reflectie van het verleden – dwaal dus niet in het verleden maar leef in het heden met het zicht op de toekomst.
En toch kan je veronderstellen dat het toekomstige pad dat wij aanleggen gefundeerd is op ons verleden, omdat de keuzes onlosmakelijk verbonden zijn met ons verleden. Bestaat er dan wel zoiets als een menselijke wil? Kan een concept zoals het determinisme wel existeren? Ik denk wel degelijk dat wij een beperkte hoeveelheid invloed kunnen uitoefenen op ons leven, maar dat deze invloed en de daaruit volgende mogelijkheden sterk beperkt worden door ons verleden. En dat is iets wat een hoop niet kunnen bevatten, of eigenlijk willen bevatten. Wij willen niet accepteren dat er iets existeert dat bepaald hoe wij uiteindelijk ons leven zullen indelen, daarvoor zijn wij te arrogant door de illusie die wij hebben gecreëerd vanwege de invloed die wij kunnen uitoefenen door onze vrije wil.
De vrije wil is een leuk concept, maar het is nog altijd afhankelijk van de som van onze menselijke rede en onze emoties. En zijn onze emoties niet per definitie verbonden aan de associatie van denkbeelden die wij creëren met een bepaald object? Wij hebben ooit in onze hoofd een verbinding gemaakt tussen object X en een emotie die dit object bij ons oproept door de indruk die het object achterlaat. Dus dat toont de eerder gelegde correlatie aan namelijk dat ons heden een reflectie is van ons verleden.
Wat is het leven toch een mooi iets, met de illusie van de vrije wil die wij onszelf hebben opgelegd. De realisatie van dit concept laat een bitterzoete smaak achter. Ignorance is bliss en god is het equivalent van satan dat hij ons deze pijn laat ervaren. Prachtig toch, het leven! Toch maar zelfmoord plegen?
Mensen, ik wens ieder nog een fijne dag toe.
Een dikke knuffel van jullie semi-filosoof, Halbe
woensdag 2 februari 2011
Macht, manipulatie en vrijheid - Egypte vs. Mubarak
Langzaam maar zeker is zich een wonderbaarlijk fenomeen aan het voltrekken. Diverse volkeren worden zich bewust van de macht waarover zij als volk beschikken en zijn in staat om deze macht te gebruiken!
Ik vraag me nu af, waarom is dit nog nooit eerder gebeurd? Welk mechanisme is verantwoordelijk dat diverse machtsfiguren nog tot heden aan de macht zijn? En wat is zich nu precies aan het voltrekken onder deze volkeren?
Laten we eens analyseren wat zich allemaal ervoor heeft afgespeeld. Deze volkeren zijn jarenlang misleid door hun leiders. En blijkbaar zijn de mensen hier ook nooit bewust van geweest, want zij waren teveel bezig met hun eigen leven. Het is triest, maar een volk kan je op een vrij simpele manier manipuleren. Kijk alleen maar hier in Nederland wat zich de laatste paar jaren heeft voltrokken. De perceptie van mensen en de reflectie van de zogenaamde abstracte publieke opinie is essentieel voor de gemoedsrust van mensen. Nu wil ik niet simplistisch kritiek geven op machtige mediaapparaten zoals de telegraaf, maar het is de structurele toevoer van informatie die het beeld van mensen langzaam maar zeker vormt en dat is logisch want wij mensen willen ons nou eenmaal tot een zekere zin conformeren aan de maatschappij! Een persoon die dat niet wilt heeft zéker een psychopathologie onder de leden. Gelukkig lijdt tegenwoordig elke nederlander wel aan een psychologische ziekte, dus dat doet eigenlijk weer mijn argument teniet.
Afijn, afgezien van de bovenstaande sarcasme is het vrij simpel om te deduceren naar de effecten van een structurele toevoer van éénzijdige informatie. Meneer Wilders heeft hier goed gebruik gemaakt in zijn proclamatie van zijn partij van de selectieve vrijheid, door te wijzen op alle gevaren van de islam. Natuurlijk worden zijn argumenten bekrachtigd door het scala aan bekende terroristische aanslagen die in ons kort verleden zijn uitgevoerd en het oppakken van neerlands bekendste terrorist. Ja, het is essentieel om een scherp oog te houden op de ontwikkeling van extremisme. Maar is elke extreme vorm niet per definitie een potentie voor een pathologie? Te dun of te dik, beide kan je uiteindelijk aan doodgaan. Te arm of te rijk, beiden kunnen nooit genieten van de geneugten die het leven biedt. Zoals Aristoteles zei: het is de gematigde die het geluk zal vinden.
Maar we dwalen weer af van het onderwerp manipulatie. Hetzelfde is zich namelijk ook weer aan het voltrekken in Egypte waar zogenaamde "pro-Mubarak" aanhangers slaags raken met anti-Mubarak aanhangers. Hoe opmerkelijk is het wel niet dat er eerst 7 dagen lang wordt geprotesteerd tegen een regime zonder enige vorm van geweld of geluid uit een "pro-Mubarak-hoek" en opeens zijn daar deze aanhangers!?
Ok, laten we eens een interessant gedachte-experiment uitvoeren en stellen dat er daadwerkelijk pro-Mubarak aanhangers bestaan. Natuurlijk is het reëel dat deze bestaan, maar het is absoluut niet aannemelijk dat deze op de schaal bestaan zoals nu het geval is. Er wordt een illusie gecreëerd als schijn voor het bieden van steun aan het huidige regime.
Om even een leuke analogie te gebruiken, net zoals er schijn wordt opgewekt dat je hier in Nederland bang moet zijn voor iedere persoon met een hoofddoek en vooral als hij zijn spullen vergeet want dan moet je direct 112 bellen!
Conformatie is essentieel als sociaal mechanisme, naar mijn mening zelfs fundamenteel voor het saamhorigheidsgevoel zoals ik in een oudere blog heb geschreven waarin ik een analyse maakte over "de multi-culturele samenleving". Maar conformatie kan voor sommige machtsfiguren een manipulatiemiddel zijn voor het scheppen van een beeldvorming over iets dat niet per definitie gelijkwaardig is aan de realiteit. Het is leuk dat er zoiets bestaat als de publieke opinie, maar niet ieder mens zal elke dag van zijn leven denken aan zaken die geen directe invloed heeft op het leven van het individu. Pas als een object of situatie nabij ons is bemerken wij het bestaan van dit object of deze situatie op. En dan opeens zijn wij in staat om een verband te leggen tussen dit object en de informatie waarover wij beschikken dankzij de structurele toevoer vanuit de media. En opeens wordt het iedereen duidelijk waarom Wilders gelijk heeft en waarom Mubarak een geweldige president is.
Wat is de menselijke natuur toch iets moois en zo simpel, je zou er bijna krokodillentranen van huilen over de simpliciteit van de menselijke gedragspatronen.
Ik vraag me nu af, waarom is dit nog nooit eerder gebeurd? Welk mechanisme is verantwoordelijk dat diverse machtsfiguren nog tot heden aan de macht zijn? En wat is zich nu precies aan het voltrekken onder deze volkeren?
Laten we eens analyseren wat zich allemaal ervoor heeft afgespeeld. Deze volkeren zijn jarenlang misleid door hun leiders. En blijkbaar zijn de mensen hier ook nooit bewust van geweest, want zij waren teveel bezig met hun eigen leven. Het is triest, maar een volk kan je op een vrij simpele manier manipuleren. Kijk alleen maar hier in Nederland wat zich de laatste paar jaren heeft voltrokken. De perceptie van mensen en de reflectie van de zogenaamde abstracte publieke opinie is essentieel voor de gemoedsrust van mensen. Nu wil ik niet simplistisch kritiek geven op machtige mediaapparaten zoals de telegraaf, maar het is de structurele toevoer van informatie die het beeld van mensen langzaam maar zeker vormt en dat is logisch want wij mensen willen ons nou eenmaal tot een zekere zin conformeren aan de maatschappij! Een persoon die dat niet wilt heeft zéker een psychopathologie onder de leden. Gelukkig lijdt tegenwoordig elke nederlander wel aan een psychologische ziekte, dus dat doet eigenlijk weer mijn argument teniet.
Afijn, afgezien van de bovenstaande sarcasme is het vrij simpel om te deduceren naar de effecten van een structurele toevoer van éénzijdige informatie. Meneer Wilders heeft hier goed gebruik gemaakt in zijn proclamatie van zijn partij van de selectieve vrijheid, door te wijzen op alle gevaren van de islam. Natuurlijk worden zijn argumenten bekrachtigd door het scala aan bekende terroristische aanslagen die in ons kort verleden zijn uitgevoerd en het oppakken van neerlands bekendste terrorist. Ja, het is essentieel om een scherp oog te houden op de ontwikkeling van extremisme. Maar is elke extreme vorm niet per definitie een potentie voor een pathologie? Te dun of te dik, beide kan je uiteindelijk aan doodgaan. Te arm of te rijk, beiden kunnen nooit genieten van de geneugten die het leven biedt. Zoals Aristoteles zei: het is de gematigde die het geluk zal vinden.
Maar we dwalen weer af van het onderwerp manipulatie. Hetzelfde is zich namelijk ook weer aan het voltrekken in Egypte waar zogenaamde "pro-Mubarak" aanhangers slaags raken met anti-Mubarak aanhangers. Hoe opmerkelijk is het wel niet dat er eerst 7 dagen lang wordt geprotesteerd tegen een regime zonder enige vorm van geweld of geluid uit een "pro-Mubarak-hoek" en opeens zijn daar deze aanhangers!?
Ok, laten we eens een interessant gedachte-experiment uitvoeren en stellen dat er daadwerkelijk pro-Mubarak aanhangers bestaan. Natuurlijk is het reëel dat deze bestaan, maar het is absoluut niet aannemelijk dat deze op de schaal bestaan zoals nu het geval is. Er wordt een illusie gecreëerd als schijn voor het bieden van steun aan het huidige regime.
Om even een leuke analogie te gebruiken, net zoals er schijn wordt opgewekt dat je hier in Nederland bang moet zijn voor iedere persoon met een hoofddoek en vooral als hij zijn spullen vergeet want dan moet je direct 112 bellen!
Conformatie is essentieel als sociaal mechanisme, naar mijn mening zelfs fundamenteel voor het saamhorigheidsgevoel zoals ik in een oudere blog heb geschreven waarin ik een analyse maakte over "de multi-culturele samenleving". Maar conformatie kan voor sommige machtsfiguren een manipulatiemiddel zijn voor het scheppen van een beeldvorming over iets dat niet per definitie gelijkwaardig is aan de realiteit. Het is leuk dat er zoiets bestaat als de publieke opinie, maar niet ieder mens zal elke dag van zijn leven denken aan zaken die geen directe invloed heeft op het leven van het individu. Pas als een object of situatie nabij ons is bemerken wij het bestaan van dit object of deze situatie op. En dan opeens zijn wij in staat om een verband te leggen tussen dit object en de informatie waarover wij beschikken dankzij de structurele toevoer vanuit de media. En opeens wordt het iedereen duidelijk waarom Wilders gelijk heeft en waarom Mubarak een geweldige president is.
Wat is de menselijke natuur toch iets moois en zo simpel, je zou er bijna krokodillentranen van huilen over de simpliciteit van de menselijke gedragspatronen.
Abonneren op:
Posts (Atom)