dinsdag 26 juli 2016

Open brief aan redactie van RTL Nieuws

Beste redactie van RTL Nieuws (en eigenlijk alle nieuwsmedia),

Ik ben niet echt iemand van de open brieven. Ik mag graag blogs schrijven, waarin ik op filosofische wijze allerlei complexe vraagstukken behandel. Mijn blogs zijn dan ook vrij lang van aard en aangezien een brief meestal kort en krachtig moet zijn, heeft dit niet mijn voorkeur.

Echter is mij de laatste paar dagen het e.e.a. opgevallen, waardoor ik mij toch wel degelijk genoodzaakt voel om uit mijn comfort zone te gaan en die ene open brief te gaan schrijven. Ik vraag mij af: waar is het gemis aan vormen van positief nieuws in de laatste paar dagen?
Ik begrijp dat het jullie taak is om zoveel mogelijk nieuws te ‘maken’ en dat het natuurlijk sensationeel is om extra artikelen te schrijven waarin een semi-psychologische analyse is gemaakt van de 17-jarige jongen die besloot om te kijken hoeveel schade een bijl kan aanrichten aan het menselijk lichaam. Of de angst die zich nu aan het openbaren is in Duitsland met de verschillende aanslagen van de afgelopen dagen.

Maar…kan het misschien iets minder? Of wellicht iets genuanceerder? Zijn jullie niet gewaar van de beeldvorming die jullie creëeren? Onze wereld is het afgelopen decennium al klein geworden vanwege de groei aan media in de breedste zin van het woord, dat de alledaagse mens veel sneller informatie tot zijn beschikking heeft omdat deze wordt verspreid door zowel social media als de reguliere media. Waarom vullen wij deze louter met berichtgeving over moord en doodslag, terwijl er zoveel meer gebeurt in de wereld?
Dat ik jullie berichtgeving kan relativeren, betekent niet dat iedereen dit kan. En hoe ironisch is het wel niet dat ik het een enge gedachte vind om te leven in een maatschappij waarin iedereen bang is, behalve ikzelf.
Wie met monsters vecht, moet oppassen zelf geen monster te worden. En als je lang in een afgrond kijkt, kijkt de afgrond ook bij jou naar binnen
– Friedrich Nietzsche, Voorbij Goed en Kwaad, pagina 81.

dinsdag 19 juli 2016

Waarom IS de oorlog voor grondgebied aan het verliezen is, maar de ideologische oorlog aan het winnen is

Wat is banaliteit eigenlijk? - Woorden zijn klanktekens voor begrippen; begrippen zijn echter min of meer vastgelegde beeldtekens voor vaak terugkerende en samengaande gewaarwordingen, voor groepen van gewaarwordingen. Om elkaar te begrijpen is het nog niet voldoende dat je dezelfde woorden gebruikt; je moet ze ook voor dezelfde soort innerlijke belevenissen gebruiken, je moet je ervaring ten slotte met elkaar gemeen hebben. Daarom begrijpen de mensen uit één volk elkaar beter dan zij die tot verschillende volken behoren, zelfs wanneer die zich van dezelfde taal bedienen; of liever, als mensen langdurig onder dezelfde omstandigheden (van klimaat, van bodem, van gevaren en behoeften, van arbeid) hebben samengeleefd. - Friedrich Nietzsche, Voorbij Goed en Kwaad, pagina 191.

Eigenlijk was het mijn intentie om vandaag een blog te schrijven over Turkije en de zorgwekkende gebeurtenissen daar. Wij leven echter in een dermate interessante tijd dat er onderwerpen te over zijn om over te schrijven. Politieke ontwikkelingen, ideologische vraagstukken, beleidsmatige vraagstukken, sociologische ontwikkelingen, er gebeurt nu zoveel dat het voor mij lastig is om te bevatten wat nou een interessant uitgangspunt is om over te schrijven.
Totdat ik dit nieuwsbericht met als kop: man heeft met bijl in een trein 20 mensen verwondt. Ik vond dit al een opmerkelijke kop, wat bij mij de alarmbellen laat afgaan. Let wel: de alarmbellen jegens een dergelijke kop. Je mag van goede huizen komen wil je 20 mensen binnen korte tijd met een bijl doden, de moeder van Jason had tenslotte al een hele dag nodig om pak hem beet 15 jongeren te vermoorden in Friday the 13th.
Dit getal werd al snel bijgesteld, want er was blijkbaar sprake van de aanwezigheid van ca. 20 mensen in de desbetreffende treinstel op het moment dat die jongen à lá jason met zijn bijl ging rondzwaaien. Helaas zijn er uiteindelijk 4 mensen gewond geraakt, waarvan 3 ernstig, maar dat is een wereld van verschil in vergelijking met het vorige nieuwsbericht.

Het wordt pas echter interessant wanneer blijkt (hoe raad je het!) dat de desbetreffende man een aanhanger was van de gerenommeerde organisatie IS(IS). Waarop is dit gebaseerd? Nadat de 17-jarige jongeman (van afghaanse afkomst en dus vluchteling) zijn desbetreffende daad heeft uitgevoerd wordt de woning (kamer van het pleeggezin waarin hij verblijft) onderzocht en is de bekende vlag van IS gevonden.
Vanaf dat moment gaat de publieke opinie een rol spelen, want deze ernstige daad heeft ineens een terroristisch kader gekregen. Eerst was het 'gewoon' een misdaad die hij had gepleegd. Wij leven nou eenmaal in een samenleving waarin het kan voorkomen dat bepaalde individuen doordraaien; vooral individuen in deze leeftijdscategorie getuige de schietincidenten op scholen die eens in de zoveel tijd voorkomen. Dergelijke gebeurtenissen zijn voor de desbetreffende samenlevingen een tragedie op zichzelf.
Het verbaast mij echter wat voor sentimenten zichtbaar worden zodra het begrip "IS" ter sprake komt, waardoor deze misdaad een nieuwe dimensie krijgt: die van een terroristische daad. Eerst even een korte opsomming van terroristische daden die ons als Nederlandse samenleving hebben bezig gehouden vanaf het begin van dit millennium:
9 september 2001: Amerika
11 maart 2004: Madrid
2 november 2004: Theo van Gogh
7 juli 2005: Engeland
7 januari 2015: Charlie Hebdo, Parijs
13 november 2015: Parijs
22 maart 2016: Brussel
14 juli 2015: Nice
Als je echter op zoek gaat naar een lijst van terroristische aanslagen, dan is deze véle malen groter dan hetgeen ik hierboven heb omschreven. Opmerkelijk is overigens de lengte van de lijsten in de jaren '08 t/m '14 en de lengte van de lijsten van 2015 en nu dit jaar 2016. Het laat zien dat er globaal genomen sprake is van toenemende terroristische activiteiten, die overigens veelal zijn opgeëist door IS.
Maar wat is nu mijn punt?
Mijn punt, mijn beste lezer, is dat het ronduit dwaas is expliciet extra waarde te hechten aan het label "terroristische daad". Ieder persoon die met een bijl rond zwaait is een eng figuur en een gevaar voor diens omgeving. Het is echter het motief van een individu dat bepaald of iets een terroristische daad is of niet en tegenwoordig worden daden die gewelddadig van aard zijn maar al te snel benoemt als zijnde 'terroristisch' of het wordt maar al snel opgeblazen door de media, zoals de daad in Duitsland laat zien.

IS is de strijd in Afghanistan/Irak aan het verliezen. Zij zijn grondgebied aan het verliezen in een rap tempo.
IS is in termen van aantallen strijders echter nooit een daadwerkelijke dreiging geweest voor de westerse wereld. De reden dat de westerse wereld hun vreesde was de beeldvorming van de onverschrokken strijder die vanuit een bepaalde ideologie de strijd aan ging, waarvoor zij ook nog eens hun leven durfden te geven. De laatste paar jaren zijn de aanslagen die zij daadwerkelijk hebben gepleegd summier van aard; het is geen Al-Quaida die in een keer honderden tot duizenden mensen in één terroristische daad om het leven brengen; nee het zijn kleine daden die breeduit aandacht krijgen in de media. Dít geeft IS macht; macht vanuit beeldvorming, vanuit de associatie die wij onze hoofden maken tussen IS en angst.
Kijk alleen maar naar de manier waarop zij in de laatste paar jaren te werk gaan: het zijn eenlingen geworden die amper in staat zijn over te gaan tot grote daden.

Ja, een terroristische daad zoals Parijs en Nice laat zien dat er nog goed georganiseerde cellen bestaan. Helaas heeft dit ook te maken met overheidsbeleid en een effectieve anti-terrorismebestrijding zoals wij hier in Nederland hebben. Dat wilt niet zeggen dat hiermee per definitie een toekomstige terroristische daad kan worden verijdeld, maar hiermee wordt de kans erop significant verkleind. En toch raken wij als samenleving in paniek bij het aanschouwen van een daad van een 17-jarige jongeman in Duitsland die 3 (!!!) mensen ernstig heeft verwond.
Nee, ik ben niet deze daad aan het bagataliseren, ik ben het geheel aan het relativeren. IS begint de strijd te winnen; de ideologische strijd in ons hoofd tussen angst en vrees. En als wij als samenleving niet in staat zijn om onze angst onder controle te houden, dan is het een kwestie van tijd voordat ons land een broeinest van IS-strijders gaat worden, want dan verhardt het maatschappelijk debat over moslims en de PVV, waardoor de eerder genoemde groep in een verdomhoekje wordt geplaatst en zichzelf gerechtvaardigd voelt om over te gaan tot een terroristische daad. En dán hebben wij die terroristische aanslag geheel aan onszelf te danken...

Mijn vrienden, dank u voor het lezen van dit blog! Ik geef toe dat het een beetje een cynische ondertoon heeft, maar dat heeft ook wellicht te maken met het feit dat ik een beetje moe begin te worden van al die dwazen die bepaalde onzinnnige uitspraken doen. Ik zou zeggen: spreid het woord! Ik heb dan ook bewust gekozen om er géén filosofisch intermezzo te maken en voornamelijk te beroepen op het gezond verstand. Ik hoop dat wij als samenleving over voldoende gezond verstand beschikken, want anders zie ik de nabije toekomst somber in...
Los daarvan wens ik jullie allemaal nog een hele fijne dag toe! Een dikke knuffel van jullie wereld-verbeteraar, Halbe.