In navolging van mijn vorige blog ga ik deze keer dieper in op het concept van geluk, de tegenstelling van de menselijke levensproblematiek. Hoewel het niet zozeer de tegenstelling is, is het wel dankzij geluk dat wij als mens in staat zijn om te kunnen genieten van het leven. Je zou kunnen veronderstellen dat geluk de metafysische manifestatie is waarmee wij als persoon waarde geven aan ons leven.
Laten we eens beginnen met een filosofisch vraagstuk: wat is geluk?. Tot heden zijn al mijn pogingen om een definitie hiervan te geven mislukt. Ik heb al verschillende blogs hieraan gewijd en toch mis ik nét de essentie van het concept genaamd geluk.
Geluk is - zoals ik eerder heb vastgesteld - ondefinieerbaar in concrete danwel absolute termen. Het is subjectief, afhankelijk van het individu met diens levensvisie. Echter ben ik er nu wél in geslaagd om een manifestatie te geven aan dit concept - namelijk de waarde dat een individu hecht aan het leven. Afgezien van het feit dat ook dit subjectief is, geeft dit een extra dimensie aan het concept van geluk en ben ik wellicht in staat om er een definitie aan te geven dat overeenkomt met het bovenstaande.
Ik heb veronderstelt dat geluk een metafysische manifestatie is. Dat impliceert dat geluk een idee is dat kan worden geplaatst onder de categorie van het goede - om even een versimpelde synthese te maken van Plato's ideeën en Aristoteles' catogorieën.
Dat betekent dat het een object is dat buiten ons voorstellingsvermogen gaat. Er zal nooit een geluk an sich kunnen bestaan, omdat het een subjectief begrip is. Dat betekent niet dat wij het niet kunnen waarnemen - geluk is namelijk ontologisch zeker waarneembaar als manifestatie van vreugde. Op het moment dat wij als persoon genot en vreugde ervaren, ervaren wij op datdezelfde moment een moment van geluk. Hoe dicht de lijn tussen bovenstaande thema's ook liggen - genot en vreugde bevinden zich op een ander niveau van existentie dan geluk. Deze twee ervaren wij als een esthetisch gegeven - iets wat wij waarnemen en ervaren buiten ons bewustzijn om. Het vindt zijn manifestatie in prikkels die wij verkrijgen van buitenaf. Terwijl geluk hetgeen is dat zich manifesteert in ons bewustzijn.
Langzaam beginnen we toch tot een soort definitie te komen van geluk. Uit het bovenstaande kan er worden gededuceert dat een persoon dat een moment van vreugde en genot ervaart niet per definitie een moment van geluk zal ervaren want dit zijn losstaande thema's die alle drie los van elkaar existeren.
Toch is het zeker mogelijk om via vreugde en genot een kort moment van geluk te ervaren. De ironie van hetgeen wij hierin tegenkomen is dat het moment dat de vreugde en genot voorbij zijn, het geluk ook snel daarna zal verdwijnen. Maar ook zonder toedoen van externe factoren eindigt de zoektocht naar geluk per definitie in een vondst van geluk als metafysische manifestatie in een gekozen object; het moment dat wij als persoon ons "geluk hebben gevonden" verliezen wij het direct om dit vervolgens opnieuw na te jagen.
Lukt dit ons niet - zijn wij als persoon niet in staat om dit object na te jagen - dan zullen wij dit ervaren als een gemis van geluk - wij worden dan ongelukkig. En zo zie je, geluk kan niet bestaan zonder ongeluk. Maar waar het éne zich manifesteert als een metafysische substantie van een object, zal het ander zich manifesteren in de persoon zelf als een soort manifestatie van niet-geluk.
Mensen, het was weer een pittig stukje filosofie. Bedankt voor het lezen! Het is weekend, tijd dus om te kunnen genieten van genot en vreugde om aldoende een moment te ervaren van geluk.
Ik wens ieder een heel fijn weekend toe!
Een dikke knuffel van jullie semi-filosoof - Halbe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten