Gisteren ben ik naar de stad geweest. Is opzich niet zo vreemd, maar deze keer ging ik de stad in omdat ik nieuwe schoenen én een paar nieuwe spijkerbroeken nodig had. Aangezien ik een paar keer per jaar naar de stad ga voor spijkerbroeken en ongeveer 1x in de 2 jaar voor schoenen is het een uitzondering dat ik op 1 dag de stad inga voor zówel schoenen áls een paar nieuwe spijkerbroeken.
Nu ben ik niet iemand die de mode volgt. Ik vind het eerder verschrikkelijk en vooral hersenloos om "de massa" te volgen. Als ik kleren koop, dan doe ik het omdat ik het of mooi vind of stoer vind. En ja, omdat je toch vaak de mooiere spullen in die "hippe, modieuze zaken" kan vinden, ben ik dus verschillende winkels ingelopen.
Ik was erg succesvol en als toppunt van ironie heb ik modieuze schoenen gekocht, die zowel lekker warm zitten als stoer eruit zien. En aangezien ik toch alleen in de stad was, helaas want de persoon die ik had meegevraagd kon niet *zucht*, ben ik gelijk een loopje gaan doen. Opeens liep ik langs de bijenkorf. Ik bedacht me dat ik ook nog nieuwe lakens nodig had en ik zag opeens allemaal reclameborden staan over de 3 dolle dwaze dagen.
Aangezien ik een echte Nederlander ben, ging ik ervan uit dat ik hier wel met flinke korting nieuwe lakens kon kopen. Ik liep de winkel in en tot mijn grote verbazing doet de reclamenaam zijn eer aan. Elke 5 minuten brulde er één of andere kerel door de microfoon welke aanbiedingen op de desbetreffende etage aanwezig waren. Het viel nog mee dat de mensen er niet als bijen op honing afgingen. Het leek bijna alsof heel Den Haag rondliep in de bijenkorf.
Terwijl ik daar rondliep vroeg ik mij verschillende keren af ]"hoeveel mensen komen wel niet elk weekend de stad in om kleren dan wel schoenen te kopen?".
Op zulke momenten voel ik mij direct wereldvreemd. Nieuwe kleren zijn leuk en aardig, maar mijn hart gaat er niet sneller van. Nieuwe schoenen zitten altijd lekker en zien er ook mooi uit, maar oude schoenen zitten vaak toch iets lekkerder.
En toch lijkt het alsof er mensen zijn die altijd de stad ingaan om nieuwe spullen te kopen. Natuurlijk is het leuk om te kijken, maar is het nou echt nodig om altijd iets nieuws te moeten kopen?
Kunnen mensen niet eens tevreden zijn met wat zij hebben?
Afijn, na een kwartier te hebben rondgelopen in deze gekte en mij compleet vervreemd voelen van de rest van de wereld, besloot ik maar weg te lopen uit de bijenkorf. De lakens die ik te koop had gezien waren alsnog peperduur en beslist niet mijn geld waar. Ik zou mijn geluk wel bij de hema beproeven, kijken of een mens daar wél normaal spullen kan kopen.
Ik had geen zin om te koken, dus heb ik mijzelf getraktreerd op een broodje döner. In de tram naar huis bedacht ik mijzelf "goh toch bijzonder, ik dacht dat het crisistijd was?".
Mensen, ik wens ieder een fijne avond toe!
Dikke knuffel van Halbe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten