Het einde van de nederlandse zorgstaat

NRC Next - woensdag 16 september 2009
De verzorgingsstaat wordt onbetaalbaar

Dit waren de woorden die ik las op de voorpagina van deze kwaliteitskrant. Een 4 pagina lang artikel over prinjesdag en het begrotingstekort van dit land. De afgelopen jaren was er sprake van een mooie wisselwerking. 2006 hadden wij een begrotingsoverschot van 0,6 bbp, in 2007 werd het een tekort van 0,4 bbp en 2008 was het weer een overschot van 0,5 bbp.

Ondanks dat waren er al jaren problemen met de zorg. Critici waren van mening dat de zorg te duur is en nog duurder gaat worden. Allerlei onderzoeken worden er door de regering gedaan om te analyseren waar het probleem ligt. Waar gaan al die miljoenen naartoe?
En opeens was daar de kredietcrisis. Banken vielen om en de gevolgen van het jarenlange graaien heeft zijn tol moeten eisen.

Proviciat heren, dankjullie jullie gierigaards heeft ons land een begrotingstekort van 6,3 bbp! Nogmaals, ik heb niks te vrezen. Ik heb een goeie baan met een goed toekomstperspectief. En zelfs al wordt ik ontslagen bij het bedrijf waar ik nu werk, er is een groot tekort aan analisten. Dus dan ga ik ofwel werken bij een ander bedrijf of terug naar het ziekenhuis. Ik drink er nog een op de mensen die dit allemaal hebben veroorzaakt en ik hoop dat zij hun straf niet zullen ontkomen. Iemand die slecht doet, zal slecht ontmoeten.

Want het is dankzij hun dat het geld nu op is. Bos heeft zijn best gedaan om de crisis te bestrijden. En nu is onze zorgstaat aan het wankelen, want het geld is op. In het overzicht in deze krant is te zien waar het afgelopen fiscale jaar al het geld naartoe is gegaan. 67,1 miljard v.d. 272,1 miljard is uitgegeven aan sociale zaken en werkgelegenheid. En daaronder de nummer 2 is: volksgezondheid, welzijn en sport.
Op nummer 3 staat het onderwijs, cultuur en wetenschap.

Het is ironisch dat economische zaken "maar" op een uitgave staat van 2,7 miljard euro. Wellicht dat alle zaken rondom het crisisakkoord onder de noemer valt van sociale zaken? Ik durf het niet te zeggen.
Wat ik wel durf te zeggen is dat ik hoop dat onze regering eens daadkrachtig zal zijn en actie onderneemt naar de financiële sector. Hebben wij geld nodig? Pluk maar van de bankdirecteuren. Ik wil niet eens weten hoeveel miljoenen zij op hun rekeningen hebben staan. Wanbeleid moet worden gestraft en in mijn ogen mogen alle beloningen die zijn uitgegeven aan de desbetreffende bestuurders worden teruggevordert.

Helaas gaat dat niet zo makkelijk. Economie is een onderdeel geworden van onze maatschappij. Zonder geld kan er tegenwoordig niks meer worden gedaan. En geld maakt geld, dankzij het kapitalistisch systeem. Daar is opzich niks mee, maar het moet niet ten koste gaan van de zaken die ertoe doen. Er worden plannen gemaakt dat mensen niet meer zomaar naar de SEH (spoedeisende hulp voor de outsiders) kunnen gaan. Iemand die toch gaat voor een niet levensbedreigende situatie krijgt vanzelf de rekening gepresenteert.

Ik vraag me af, betaal ik dan mijn ziektekostenverzekering voor jan-lul? Ik betaal verdorie mee aan de lonen van hun die mij moeten behandelen. En dan wordt er van mij verwacht ik nog eens extra ga betalen? Bekijk het toch eens lekker. Als ik mijn vinger eraf zaag tijdens het klussen dan bel ik de ambulance om mij naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis te begeleiden. En dan is mijn argument dat dit levensbedreigend is, want ik had kunnen doodbloeden.
Net zoals die ene keer dat ik met pijn op de borst en een benauwd gevoel in mijn keel bij de SEH van het slotervaart ziekenhuis terecht kwam. Ik was bang en ik had toen een nare tijd achter de rug. Mijn argument zal dan worden: het was voor mij belangrijk genoeg om langs te gaan bij de SEH. Het is niet levensbedreigend, maar zorg is er voor iedereen die dat nodig heeft.

Meneer Klink heeft geen achtergrond dat verbonden is aan een ziekenhuis. Nee, onze minister van volksgezondheid heeft sociologie gestudeerd. Aan de universiteit, heel belangrijk natuurlijk. Ik durf te wedden dat deze man nog nooit op de werkvloer van een ziekenhuis heeft gestaan.
Kan iemand mij vertellen waarom er geen arts is die minister van volksgezondheid kan worden?

Ik geef het toe, efficiëntie en communicatie zijn wellicht zaken die verkeerd gaan in zorginstellingen. Maar dat neemt niet weg dat zorg een ingewikkeld systeem is. Fouten zijn er niet geoorloofd, want dat kan mensenlevens kosten. Goed opgeleid persoon kost ook geld. Moet er nu hierop worden gekort? Of gaat er een tijd komen dat zelfs ambulance's niet meer worden ingezet wanneer dit te duur blijkt te zijn?
Ik hoop echt dat er iets gaat veranderen, anders is dit daadwerkelijk het einde van de Nederlandse Zorgstaat.

Mensen, ik wens ieder een fijne avond toe.
Dikke knuffel van Halbe!