Het is weer zover, de PVV heeft officieel aangekondigd een onderzoek te willen laten uitvoeren naar een mogelijke terugkeer van de gulden. Natuurlijk zijn er direct een hoop mensen die op hun allerhardst schreeuwen "IK HAAT DE EURO! IK WIL DE GULDEN TERUG!". Ik vraag mij alleen waarlijk af of al deze schreeuwers weleens diep hebben nagedacht over de gevolgen van de terugkeer van de gulden.
Laten we eens een analyse uitvoeren op het scala aan economische scenario's. Maar voordat we dat kunnen doen, moeten we eerst een reflectie maken op de economie zoals deze 'vroeger' bestond, in het pré-euro tijdperk.
Je had de gulden, deze munteenheid bestond in bepaalde vormen al vanaf de middeleeuwen, de tijd waarin ons land groot werd door handelsverenigingen als de VOC. Vroeger werd de waarde van de munt bepaald door het gewicht, dit gewicht werd voornamelijk veroorzaakt de hoeveelheid zilver/goud dat erin werd verwerkt. En toen kwam de industriële revolutie en de ontwikkeling van de economie als wetenschappelijke discipline, aangedragen door denkers als John Locke, John Stuart Mill en Adam Smith.
Voornamelijk de laatste was een voorstander van de ontwikkeling van een open economie en wordt ook gezien als de vader van de moderne economie. Adam Smith voorzag een systeem dat in staat was zichzelf te ontwikkelen. Na hem zijn andere knappe koppen aan de slag gegaan om dit systeem te verwezenlijken en dat gebeurde dan ook, de industriële revolutie was een feit. Het zorgde voor bepaalde vormen van welvaart.
De ironie van de economie zoals deze destijds bestond is dat er sprake was onethische situaties. Alles stond in het kader van de economie. De arbeider werd uitgebuit terwijl de rijke man nog rijker werd. Je zou dit bijna kunnen bestempelen als een paradox van de economie.
Sindsdien is welvaart een steeds belangrijker thema geworden in de ontwikkeling van de mensheid. Het was welvaart die ervoor zorgde dat mensen langer konden blijven leven, waardoor zij meer tijd over hadden om zich bezig te houden met andere zaken. Het was uiteindelijk welvaart die ervoor zorgde dat de mensheid zich op een hoger niveau kon blijven ontwikkelen. Natuurlijk heeft dit ook de nodige problemen met zich meegebracht, getuige de 1e en 2e wereldoorlogen, maar ook dan kan je bij jezelf afvragen of het niet een universeel probleem is van de mens dat deze altijd zal blijven nastreven naar macht, zoals Friedrich Nietzsche zo vaak heeft besproken in zijn werken.
Afijn, we wijken af van het thema economie. Het bovenstaande laat zien hoe vervlochten de economie is met de welvaart van een samenleving en dat het direct of indirect invloed zal hebben op het individu.
Ons land is nog altijd primair afhankelijk van onze export voor de groei van onze economie. Niet alleen ons land, elk land is in zekere zin afhankelijk van de export van een land, want dit verspreidt namelijk de afzetmarkt van een bepaald bedrijf dat handel voert. Het zorgt voor internationale concurentie, waardoor bedrijven op grotere schaal een concurentiestrijd met elkaar kunnen aangaan, waardoor producten goedkoper worden (ervan uitgaande dat ieder mens ethisch handelt en zich niet laat verleiden voor corruptie) en waardoor het individu het desbetreffende product zal kopen.
Internationale concurrentie met een evenredige grote afzetmarkt zorgt voor groei voor het primaire bedrijf, danwel moederbedrijf waardoor het primaire bedrijf zal gaan groeien, meer inkomsten/omzet genereert, meer belasting zal moeten betalen en het land van herkomst meer uitgaven kan doen door de hogere inkomensten vanuit belastingen.
In de tijd van de gulden hadden we te maken met allerlei nationale betrekkingen, economiën en wetten. De wisselkoers werd bepaald door allerlei verschillende meetbare factoren waarmee kon worden vastgesteld hoe een bepaald land zich verhield t.o.v. andere landen. Het spreekt voor zich dat de concurentiepositie van landen wordt bepaald door de inkomsten gegeneerd door bedrijven die voornamelijk internationaal handel drijven.
Om even een bepaald land te noemen dat op de internationele markt sterk staat aangeschreven: Duitsland. Hoe zou het toch komen dat een land als Duitsland wordt gekenmerkt als "de motor van Europa"? Nou, ervan uitgaande dat de hierboven beschreven analyse klopt, dan heeft dit te maken met inkomsten die het land genereert uit belastingen die wordt geheven op inkomsten die bedrijven genereren.
Als ik een kijkje neem op de lijst van de farmaceutische industrie, een zogeheten miljardensector, dan zie ik een duits bedrijf "Bayer" op de nummer 4 staan, hetzelfde geld ook voor de automobiel industrie, waarop een duits bedrijf op de 4e plaats staat. Kijk ik vervolgens in de Chemische industrie zie ik een duits bedrijf zelfs op de 1e plaats staan.
Maar waarschijnlijk zal de pagina waarin een overzicht is gemaakt van alle industriën in de hele wereld een beter beeld geven van de economische kracht van duitsland, deze staat namelijk in de lijst op nummer 4!
De wisselkoers zorgde ervoor dat elk bedrijf dat handel over de grens dreef een indexering moest maken van de gelijkwaardige verhouding van de verschillende valuta's. Dat kost niet alleen geld, maar het zorgt er ook voor dat er potentiële fouten worden gemaakt tijdens het proces.
Wij leven in een tijdperk met economische weelderigheid, ongeacht de huidige economische problematiek durf ik waarlijk te zeggen dat wij het nog nooit zo goed hebben gehad. Wij kunnen genieten van alle geneugten van het leven, we hebben allemaal onze tv's, computer, internet, smartphones, allemaal betaalbaar van hetgeen onze inkomsten dit toelaten. Dit proces wordt allemaal versneld door de magnitude van de economische processen van het hedendaagse tijdperk. Juist in dit kader is er een idee gemaakt voor de invoering van een munt waarmee alle economiën van ieder lid werd verbonden aan een ander lid. Dit zorgde voor een vervlechting van alle individuele inkomsten van ieder bedrijf van een land. Ieder land zou nog zijn eigen individuele economie behouden, maar voor de uitwerking van de economie in de praktijk zou alles uitmonden in een "universele" munt: de euro.
Ik was nog vrij jong toen de euro werd ingevoerd, dus ik kan me ook geen exacte voorstelling maken van de verhoudingen tussen de gulden en de euro toen deze werd ingevoerd. Ik kan me wel herinneren dat enkele maanden na de invoering van de euro mensen teleurgesteld waren, omdat deze schijnbaar achteruit waren gegaan en koopkracht hebben verloren.
Ik vraag mij af, is het een verlies van koopkracht, of zijn er gewoon een hoop mensen geweest die op een onethische wijze hebben geprofiteert van de omwisseling van de gulden in de euro? Mensen zijn vanuit hun natuurlijke aard profiteurs, het is dankzij ons moraal dat wij een ander mens ook iets gunnen.
Het is vrij aannemelijk om te stellen dat er in het begin diverse verliezen zijn gemaakt tijdens de invoering van de euro, maar het is ook vrij aannemelijk om te stellen dat het op de lange termijn veel positievere effecten zou hebben vanwege de open economie, dat existeert bij de gratie van groei. Hoe meer mededelers er zijn die een inbreng hebben in de economie, des te meer deze zal groeien.
De argumenten die een hoop mensen aanleveren zijn puur gebaseerd op irrationele gevoelens. De onvrede dat een land de kantjes eraf heeft geloopt, terwijl wij hier "zo hard aan het werk zijn". Punt is alleen dat het probleem vaak niet ligt bij de dagelijkse burger, maar bij een slecht economisch beleid, al dan wel of niet gecombineerd met corruptie zolang het moraal van het individu dit toelaat.
Ik vraag mij af, ieder mens dat hard schreeuwt hoe slecht de euro wel niet is, wat voor mogelijkheden hoopt dit individu te verkrijgen bij de terugkeer van de gulden? Hoopt dit persoon dat hij/zij meer geld aan het einde van de maand zal overhouden? Nou, ik zal iedereen bij deze direct uit zijn/haar droom helpen, dat zal dus niet gebeuren. Sterker, als je de miljoenennota's naleest tussen de jaren 2000 en 2010, dan wordt er geen enkel woord in gesproken over een mogelijk verlies als gevolg van de invoering van de euro. Nee, er wordt gesproken over de effecten van de toeslagen van 2001, van lagere beursen als gevolg van verlies van consumentenvertrouwen, van hoog-conjuctuur in de jaren 2005/2007 en de enorme gevolgen van de instorting van de huizenmarkt en de ontwikkeling van de grootste economische crisis dat nog nooit eerder is voorgekomen: de kredietcrisis.
En nu zitten we met de gevolgen van de kredietcrisis. Overal is er sprake van het verlies van consumentenvertrouwen, niemand heeft vertrouwen meer dat er een goed economisch beleid zal kunnen worden gevoerd. En misschien ben ik wel zo'n simpel persoontje, maar mij dunkt dat het dit verlies aan vertrouwen is dat hetgeen een serieuze stempel drukt op de huidige economische crisis rondom Griekenland en Italië. Waarom staat Italië dan ook in deze lijst boven engeland van industriële nominale output en is iedereen opeens binnen een jaar tijd in rep en roer over het zogenaamd slecht functioneren van Italië?
Mij dunkt dat dit verregaande effecten zijn van de kredietcrisis, die naar mijn mening nog altijd primair wordt veroorzaakt door hedgefunds die worden geleidt door mensen die zichzelf verrijken over de ruggen van anderen. Zodra er ergens geen geld vandaan kan worden gehaald, gaan ze op zoek naar andere methoden om geld vandaan te halen.
Kortom, de terugkeer van de gulden zal mijns inzien niks veranderen. Het verplaatst alleen de huidige problemen vanuit een universeel perspectief naar een nationaal perspectief, de huidige economische problematiek zal gewoon blijven bestaan. Maarja, wie ben ik nou weer, wat weet ik van economie, toch?
Zo, mensen bedankt voor het lezen! Een diepgaande analyse waarom ik vind dat de gulden niet moet worden teruggevoerd.
Ik wens iedereen nog een hele fijne dag toe!
Een dikke knuffel van jullie semi-filosoof, Halbe
