Angst voor de toekomst

Wie kent het niet? Die vervelende emotie genaamd 'angst', dat soms op de raarste momenten je gedachten beheerst?
Angst kan zich op vele manier manifesteren in je gedachten. Je kan voor zoveel dingen bang zijn, maar uiteindelijk wordt je er toch mee geconfronteerd zodat je er niet meer bang voor hoeft te zijn.

Maar angst voor de toekomst, angst voor het onbekende is een andere soort angst. Het is een onrationele angst, gebaseert op de ervaringen en gedachten van het individu.
Mensen die hun leven prima in orde hebben, hebben bijna geen angst voor de toekomst. Waarom zou je? Je hebt je leven op orde, dus er is geen gegronde reden voor angst.

Iemand die net uit een puinzooi komt en zijn/haar leven probeert op te bouwen uit de resten van de voorgaande gebeurtenissen heeft wel vaak reden voor angst.

Vragen...héél veel vragen... "Wat zou er gebeuren als ik deze keuze maak?"
Zelfreflectie "wat als ik deze keuze zou hebben gemaakt? Had ik dan iets kunnen veranderen?"
Wijsheid, de mogelijkheid om te leren van het verleden.
De wil voor het behalen van zijn/haar dromen.
De angst dat het allemaal niets meer uitmaakt en dat er toch weer nieuwe moeilijkheden op komst zijn.

Het verleden is de blauwdruk van het heden en de deur naar de toekomst

Ik zit nu op het punt in mijn leven dat ik bang ben om keuzes te maken. Omdat ik bang ben dat ik de verkeerde keuze maak.
Angst, onrationele angst veroorzaakt door het verleden houdt mij tegen. En toch moet ik ook deze angst confronteren. Angst voor het onbekende is een ingewikkeld iets. Het is hetzelfde als bang bent om te vallen wanneer je ren.

Ik moet mijzelf herinneren aan het feit dat ik zo ver ben gekomen met alles ondanks mijn verleden. Ik heb al verschillende bergen beklommen, ik ben al uit verschillende dalen gekropen. En elke keer lukt het mij weer om een nieuwe leven te bouwen op de puinzooi van het vorige.

Maar ik begin moe te worden. Moe van het constant herhalende proces. Maar dat is het leven, zo gaat het leven nou eenmaal.
Het leven is soms een bittere pil om te slikken, maar als die bittere pil eenmaal in de maag zit voel je er niks meer van.

Goh, als ik nu kijk naar het bovenstaande dan klink ik behoorlijk depressief. Toch ben ik het niet, verre van.
Nee, ik ben aan het veranderen. Ik ben veel integerder geworden, veel minder extravert. Ik ben niet meer dat wereldvreemde jochie van 20 dat de wereld zag als een vreemde plek. Ik wordt dit jaar 25, een kwart eeuw oud.

Het is afwachten hoe het komende jaar gaat lopen. Ik heb weer een paar bijzonder ideeën gekregen. Mijn wens is om de wetenschap in te gaan. En ik heb via de site van de UVA een studie gevonden waarvan het lijkt alsof het speciaal voor mij ontwikkeld is: bio-exact.

Maarja...dan blijf ik wel in deze onzekerheid van geen vast inkomen. Het is nu echt afwegen wat ik belangrijker vind. Ik denk dat als ik het niet op z'n minst ga proberen, dat ik er in de verre toekomst spijt van zal hebben dat ik toen nooit die gevaarlijke stap heb genomen.
Het leven bestaat nou eenmaal uit onzekerheid. De enige zekerheid die wij als mensen hebben, is het feit dat wij leven en dat wij dood gaan.

Het is de weg naar de dood dat ons leven is. En die weg wil ik ten volste benutten! Stiekem neig ik toch weer naar het volgen van de studie. En dat is niet alles, nee, bio-exact is een bachelor. Deze bachelor is een vooropleiding voor de master Life Science. In totaal ben ik dan nog 5 jaar bezig! Maarja, wat is 5 jaar in vergelijking met de rest van mijn leven? Als het nu niet doe, dan zal ik de stap nooit wagen.

En toch is er dat kleine stukje angst...angst voor het onbekende, angst voor de toekomst. Maarja, als ik deze keuze niet maak, dan zal het gevoel van spijt waarschijnlijk vele malen groter zijn dan het gevoel van angst.

Mensen, ik wens jullie een hele fijne dag!
Werk ze/studeer ze!

Een hele dikke knuffel van Halbe!