De laatste tijd zijn er in de media een hoop verhalen gaande rondom privacy. Er zijn zelfs hele bedrijven opgericht rondom dit onderwerp, want privacy is in de hedendaagse maatschappij een "hot item". Misschien ben ik wel zo'n geval apart, maar waarom is het iets wat niet zozeer mijn interesse wekt? Wat mij echter fascineert zijn de emoties rondom dit onderwerp, want blijkbaar zijn er toch mensen die zich echt druk maken over alle "registratiemogelijkheden" van vandaag.
Toegegeven, dat de reiziger van het OV tegenwoordig kan worden gevolgd vind ik persoonlijk ook vreemd. Maar is dat zo erg dan? Mij dunkt dat de mensen die hiervan een probleem maken iets te verbergen hebben. Hebben deze mensen soms een affaire? Leiden zij een dubbelleven? Beramen zij soms hele geniepige plannen die weleens in de soep kunnen lopen door deze uiterst gevaarlijke registratie van reizen? Een schrijver kan met genoeg fantasie een leuk verhaal bedenken rondom dit fenomeen. Feit is, er zijn mensen die fel tegen deze registratie zijn. De beweegredenen daarvan laat ik even buiten beschouwing.
Dan een ander "hot item": het EPD, elektronisch patiënten dossier. Mij dunkt dat mensen hele complot-theoriën aan het bedenken zijn (altijd leuk voor iemand met een ruime hoeveelheid aan fantasie), maar dat het in de realiteit wel zal meevallen. Het énige argument waarin ik mij kan vinden is dat de zorgverzekeraar weleens een negatief slaatje uit dit fenomeen kunnen halen. Ironisch genoeg is het in het hedendaagse (maatschappelijk) systeem onmogelijk om deze instellingen de toegang tot dit EPD te weigeren. Want zij zijn uiteindelijk degenen die indirect de lonen betalen van al het zorgpersoneel.
Dat zou uiteindelijk hele nare situatie kunnen opleveren voor de bekende chronisch zieken. En wat te denken van de mensen die psychische klachten zijn? Een paar weken geleden zag ik een programma waarin anti-deppressiva werden besproken. Zo even uit mijn hoofd zijn er ongeveer 800000 mensen die deze medicijnen slikken! Ik ga niet verder in op de implicaties danwel de oorzaken van de schaal waarop het wordt gebruikt. Maar stel je toch eens voor dat deze informatie in het EPD komt te staan en de zorgverzekeraar leest dat. Dan kan die zorgzekeraar tegen meneer anti-deppressivium zeggen: "meneer, wij willen graag meer geld van u zien aangezien wij zwart op wit hebben staat dat u een hoger gebruik hebt van medicijnen dan de gemiddelde mens".
De vraag die wij ons dan nu moeten stellen: is dit dan een kwestie van moraliteit of een kwestie van economie? De ironie van "het systeem" is dat zorgverzekeraars bedrijven zijn die winst willen maken. Natuurlijk kennen wij allemaal dé bekende reclame van een grote zorgverzekeraar met de leus "zonder wingstoogmerk", maar als dat zo is, waarom houden deze bedrijven zich dan bezig met vaststellen van regels waarbinnen de zorg moet opereren? Er valt nou eenmaal geen winst te maken uit zorg, hoe goed je ook je best doet!
Afijn, ik ga me er niet druk om maken. Wanneer ik mij ergens registreer, of dit nou een boekenclub is of een vereniging, ik lees altijd even snel de algemene voorwaarden door. Misschien is dat wel de reden dat ik bijna nooit "gerichte reclame" krijg? Ik lees deze algemene voorwaarden nooit aandachtig, maar ik scan meer op eventuele "doorverkoop van informatie aan derden". Want juist dát is hetgeen waar het tegenwoordig om draait. En zeg nou zelf, een bedrijf dat wilt investeren en dus klanten wilt bereiken zal een hoop geld overhebben om de contactmogelijkheden van eventuele consumenten te verkrijgen. Kortom, let eens gewoon wat meer op je eigen gedrag wanneer je ergens registreert en hou op met zeuren. Zeuren doen we al vaak genoeg en kost alleen maar energie. Energie die beter kan worden gebruikt in de bewustwording van échte maatschappelijke danwel globale problematiek.
Mensen, werk ze voor vandaag.
Dikke knuffel van Halbe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten